مجازات بدنام کردن مجرمان در پرتو اصول حقوق بشر
عنوان | مجازات بدنام کردن مجرمان در پرتو اصول حقوق بشر |
---|---|
رشته | حقوق |
دانشجو | اسامه ماجد احمد احمد |
استاد راهنما | نادر اخگری بناب |
استاد مشاور | محمد جلیلی شاه منصوری |
مقطع | کارشناسی ارشد |
سال دفاع | ۱۴۰۳ |
دانشگاه | دانشگاه ادیان و مذاهب |
مجازات بدنام کردن مجرمان در پرتو اصول حقوق بشر عنوان پایان نامه ای است که توسط اسامه ماجد احمد احمد، با راهنمایی نادر اخگری بناب و با مشاوره محمد جلیلی شاه منصوری در سال ۱۴۰۳ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه ادیان و مذاهب دفاع گردید.
چکیده
تعادل بین حفظ حقوق فردی و حفظ و تداوم امنیت اجتماعی یکی از وظایف اساسی نظام عدالت کیفری است که در حوزه ضمانت های عملکرد معین با چالش هایی مواجه است. حفظ حیثیت افراد و حفظ سلامت روانی جامعه، مانند جرایم مستلزم پرهیز از اعلام و افشای جرم حتی الامکان است. از سوی دیگر، معرفی مرتکبین جرایم خاص نیز برای برقراری امنیت اجتماعی ضروری تلقی می شود. مجازات تهمت مصداق بارز که در برخی مواد قانونی به آن اشاره شده است. در عین حال برای برخی از جرایم محدود و برخی از موارد مجازات، تبلیغات ایجاد شده است، اما اعمال آن در سایر جرایم جزایی قابل تامل است. این مقاله با رویکردی توصیفی و تحلیلی به این نکته اشاره می کند که رعایت احترام در مجازات مجرمان ضروری است. کرامت انسانی باید در نظر گرفته شود و مجریان مجازات در اجرای مجازات باید از کوچکترین خطا در اجرای مجازات چشم پوشی و تحمل کرد و همچنین نمی توان بی احتیاطی، توهین و تحقیر را نادیده گرفت. همچنین تخطی از حدود و کنترل ها امری الهی است و عملی از این دست که اهانت و اهانت به مجرم می کند، اجرای اوامر و دستورات الهی محسوب نمی شود و ارزش دینی و در نتیجه مجازات اسلامی ندارد. نظام بین احترام به انسان و مجازات تقسیم می شود تا اینکه مرتکب جنایت مجازات می شود و رفتار او از انحراف به اعتدال تغییر می کند و مرتکب جنایت در شگفتی از عملکرد و رفتار جلادها روی می گرداند قانونگذاران با محدود ساختن این مجازات، بر لزوم اجرای آن در موارد خاص و محاسبه منافع برای آن اصرار می ورزند. اما از سوی دیگر، منتقدان با مقایسه ماهیت تبلیغات با ماهیت شرب و قمار، به این نتیجه می رسند که از نظر عقل، آسیب هایی که بر اثر اجرای این حکم متوجه مجرم و جامعه می شود، بسیار بیشتر از منافع آن است.، و بنابراین باید از آن اجتناب شود. قانون اساسی جمهوری عراق که در سال ۲۰۰۵ لازم الاجراست، در ماده (۳۸) آن به شرح زیر تصریح شده است: (دولت آنچه را که ناقض نظم و اخلاق عمومی نباشد تضمین می کند. اولا: آزادی ابراز عقیده به هر وسیله. ثانیا: آزادی. مطبوعات، چاپ، تبلیغات، رسانه ها و نشریات) با ذکر این نکته که قانون اجازه نمی دهد زندگی خصوصی مردم را نقض کند، مگر در حدی که برای دستیابی به منافع عمومی لازم است، بنابراین انتقاد باید هدفمند و سازنده باشد انتقاد به قصد بیان حقیقت، زیرا در غیر این صورت هتک حیثیت محسوب می شود و هتک حیثیت جرمی است که موجب مجازات قانونی می شود زیرا بر آزادی، حیثیت و قداست انسان تاثیر می گذارد. قانونگذار عراق در قانون مجازات عراق به شماره (۱۱۱) مصوب ۱۹۶۹ با اصلاح باب دوم، فصل چهارم، تحت عنوان ((تهمت)) به شرح ماده (۴۳۳) قانون مجازات عراق به این جرم پرداخته است.
ساختار و فهرست پایان نامه
المقدمه
۱ بیان المساله
۲ الهدف البحث
۳ الاسیله البحث
۴ الفرضیات البحث
۵ الدراسات السابقه
الاهمیه البحث
۷ منهج البحث
۸ هیکلیه الدراسه
الفصل الاول: المفاهیم والکلیات
۱–۱ المفاهیم
۱–۱–۱ مفهوم التشهیر
۲–۱–۱ مفهوم المجرم
۲–۱ الکلیات
۱–۲–۱ اسباب التشهیر
۲–۲–۱ اهمیه التشهیر
۳–۲–۱ التطور التاریخی لعقوبه التشهیر
الفصل الثانی: موارد اجراء عقوبه التشهیر و کیفیه اجرایها فی التشریع العراقی
۱–۲ موارد اجراء عقوبه التشهیر
۱–۱–۲ المورد الاصلی لاجراء عقوبه التشهیر ( شهاده الزور)
۲–۱–۲ الموارد الملحقه لاجراء عقوبه التشهیر
۲–۲ کیفیه اجراء لعقوبه التشهیر
۱–۲–۲ کیفیه اجراء لعقوبه التشهیر فی الازمه السابقه
۲–۲–۲ کیفیه اجراء لعقوبه التشهیر فی الازمه المعاصره
الفصل الثالث: مدی مخالفه عقوبه التشهیر مع مبادی حقوق الانسان و طرق حلها
۱–۳ مدی مخالفه عقوبه التشهیر مع حق الکرامه و طرق حلها
۱–۱–۳ مدی مخالفه عقوبه التشهیر مع حق الکرامه
۲–۱–۳ طرق الحل لمخالفه عقوبه التشهیر مع حق الکرامه
۲–۳ مدی مخالفه عقوبه التشهیر مع حق الحریه و طرق حلها
۱–۲–۳ مدی مخالفه عقوبه التشهیر مع حق الحریه
۲–۲–۳ طرق حل مخالفه عقوبه التشهیر مع حق الحریه
۳–۲–۳ التظلم الاداری
۱–۳–۲–۳ التظلم الولایی والتظلم الریاسی
۲–۳–۲–۳ التظلم الإختیاری والتظلم الإجباری
الخاتمه
۱ النتایج
۲ التوصیات
المصادر والمراجع
کلیدواژه ها
- مجازات بدنام کردن مجرمان
- اصول حقوق بشر
- بدنام کردن مجرمان
- حقوق بشر
- مجازات افترا