سیاست جنایی سازمان ملل در قبال نسل کشی

عنوان	سیاست جنایی سازمان ملل در قبال نسل کشی
رشته	حقوق بین الملل
دانشجو	حمیدرضا جاویدزاده
استاد راهنما	سیدقاسم زمانی، علی خالقی
استاد مشاور	محمدجواد شریعت باقری
مقطع	دکتری
سال دفاع	۱۳۸۹
دانشگاه	مرکز پیام نور تهران

سیاست جنایی سازمان ملل در قبال نسل کشی عنوان رساله ای است که توسط حمیدرضا جاویدزاده، با راهنمایی سیدقاسم زمانی و علی خالقی و با مشاوره محمدجواد شریعت باقری در سال ۱۳۸۹ و در مقطع دکتری مرکز پیام نور تهران دفاع گردید.

چکیده

سازمان ملل متحد مهمترین سازمان بین المللی است که در قالب اهداف و ماموریت هایی که در زمینه صلح و امنیت بین المللی و حقوق بشر دارد، حافظ ارزش های بنیادین جامعه بین المللی است. حق حیات، به عنوان اساسی ترین ارزش جامعه بین المللی از چنان اهمیت خاصی برخوردار است که بدون آن، امکان برخورداری از سایر حقوق انسانی وجود ندارد تا جایی که ممنوعیت سلب آن، قاعده آمره حقوق بین الملل تلقی می شود. از این رو، از نظر سازمان ملل متحد، حمایت از حق حیات انسان ها اهمیت خاصی دارد. نسل کشی ناقض ارزش بنیادین حق حیات گروه های انسانی است که در همه برهه های تاریخ به بشریت لطمات سنگینی وارد نموده است. سازمان ملل به رغم اتخاذ تدابیر مختلف برای پیشگیری از وقوع نسل کشی، هنوز نتوانسته به وعده جلوگیری از وقوع آن، جامه عمل بپوشاند و جهان به طور مکرر شاهد وقوع آن بوده و در آغازین سال های قرن بیست و یکم بیم تکرار آن به واقعیت عملی تبدیل شده و این وضعیت، سوالاتی پیرامون رویکردهای سازمان ملل در قبال آن مطرح نموده است. در این رساله، سیاست جنایی سازمان ملل در قبال نسل کشی در قالب چند سوال طرح، تبیین و متناسب با سوالات فرضیه هایی ارایه شده است؛ کارآمدی رویکردهای پیشگیرانه، تقنینی، قضایی و مشارکتی سازمان ملل در قبال نسل کشی، رابطه آن با مشارکت جامعه بین المللی و ساختار سازمان ملل و بالاخره، کارآمدی سیاست جنایی سازمان ملل برای مبارزه با نسل کشی، سوالاتی است که در این رساله طرح، بررسی و بر اساس تحقیقات انجام شده درستی همه فرضیات اثبات شده است. بررسی نشان داده که همه اجزاء سیاست جنایی سازمان ملل متحد برای مبارزه با نسل کشی یعنی ابعاد پیشگیرانه، تقنینی، قضایی و مشارکتی وجود دارد و مبارزه موثر و کارآمد با نسل کشی با کارآمدی جنبه های مختلف سیاست جنایی سازمان ملل، مشارکت جامعه بین المللی و ساختار سازمان ملل رابطه دارد. در رهگذر زمان، سیاست جنایی سازمان ملل برای مبارزه با نسل کشی مانند بسیاری از موضوعات حقوق بین الملل روند تدریجی توسعه و تکامل را طی کرده و رویکردهای آن از کارآمدی نسبی برخوردارند اما انسجام کافی ندارند. در عین حال، سیاست جنایی سازمان ملل برای مبارزه با نسل کشی آشفته و بحرانی نیست. برداشت و استنتاج کلی این است که سیاست جنایی سازمان ملل برای مبارزه با نسل کشی به عنوان یک سیستم یا نظام تعریف نشده است. سازمان ملل متحد برای جلوگیری از افتادن در ورطه آشفتگی و بحران سیاست جنایی برای مبارزه با نسل کشی، باید با در نظر گرفتن نارسایی رویکردها و با استفاده از دستاوردهای حقوق بین الملل عرفی به ویژه عزم و اعتقاد حقوقی دولت ها برای مبارزه با این پدیده شوم، از نو سیاست جنایی را نظام مند تعریف و مهندسی کند؛ به گونه ای که در این مهندسی جدید، بین رویکردهای مختلف آن ارتباط و انسجام منطقی برقرار و راهبرد جهانی مقابله با نسل کشی با اولویت های مشخص تدوین شود.

ساختار و فهرست رساله

عنوان صفحه

بخش اول: نسل کشی و جایگاه سیاست جنایی در سازمان ملل متحد ۲۷

فصل اول: مفهوم و تحولات نسل کشی ۲۹

فصل دوم: جایگاه سیاست جنایی در سازمان ملل متحد ۵۸

بخش دوم: رویکردهای تقنینی و قضایی سازمان ملل متحد برای مبارزه با نسل کشی ۱۰۴

فصل اول: رویکرد تقنینی سازمان ملل برای مبارزه با نسل کشی

فصل دوم: رویکرد قضایی سازمان ملل برای مبارزه با نسل کشی ۱۵۲

بخش سوم: رویکردهای پیشگیرانه و مشارکتی سازمان ملل متحد برای مبارزه با نسل کشی ۲۱۲

فصل اول: رویکرد پیشگیرانه سازمان ملل برای مبارزه با نسل کشی ۲۱۵

فصل دوم: رویکرد مشارکتی سازمان ملل برای مبارزه با نسل کشی ۲۷۶

نتیجه کلی ۳۳۹

کلیدواژه ها

• نسل کشی
• ملل متحد (یو.ان)
• حقوق بین المللی
• جرم
• امنیت بین المللی
• سیاست جنایی
• نسل کشی
• سیاست جنایی