نقش آموزش حقوق بشر در جهت تحکیم صلح افغانستان

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۸ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات رساله|عنوان=نقش آموزش حقوق بشر در جهت تحکیم صلح افغانستان|رشته تحصیلی=حقوق بین الملل|دانشجو=سید عبدالحسین موسوی|استاد راهنمای اول=عسکر جلالیان|استاد مشاور اول=موسی عاکفی قاضیانی|مقطع تحصیلی=دکتری|سال دفاع=۱۳۹۶|دانشگاه=مرکز تحص...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نقش آموزش حقوق بشر در جهت تحکیم صلح افغانستان
عنواننقش آموزش حقوق بشر در جهت تحکیم صلح افغانستان
رشتهحقوق بین الملل
دانشجوسید عبدالحسین موسوی
استاد راهنماعسکر جلالیان
استاد مشاورموسی عاکفی قاضیانی
مقطعدکتری
سال دفاع۱۳۹۶
دانشگاهمرکز تحصیلات تکمیلی



نقش آموزش حقوق بشر در جهت تحکیم صلح افغانستان عنوان رساله ای است که توسط سید عبدالحسین موسوی، با راهنمایی عسکر جلالیان و با مشاوره موسی عاکفی قاضیانی در سال ۱۳۹۶ و در مقطع دکتری مرکز تحصیلات تکمیلی دفاع گردید.

چکیده

زاره سوم میلادی در شرایطی آغازشده است که جامعه جهانی همچنان با چالش های جدی درزمینه دستیابی به صلح و امنیت بین المللی روبرو است. موارد نقض متعدد حقوق بشر موجب شده است که دولت های جهان به فکر یافتن راه حلی به منظور جلوگیری از وقوع چنین پیشامدهایی باشند. ترویج و اشاعه فرهنگ حقوق بشر در میان جوامع، گزینه مناسبی به نظر می رسد و یکی از راه های بسیار موثر برای ترویج حقوق بشر و جهانی ساختن فرهنگ حقوق بشر، آموزش حقوق بشر است. آموزش حقوق بشر بر پایه افزایش دانش و مهارت های حقوق بشری استوار است و به دلیل تاثیری که بر اطلاعات و مهارت های اقشار مختلف می گذارد، دارای توان بالقوه تغییر در جامعه، دگرپذیری، درک سایر ملت ها و درنهایت تقویت و تحکیم صلح می باشد. به منظور اجرای این امر اجلاس های متعددی تشکیل و اسناد مختلفی به تصویب رسیده است.رساله حاضر به دنبال پاسخ دادن به این دو سوال است که اولا نقش و تاثیر آموزش حقوق بشر در فرآیند تحکیم صلح افغانستان چگونه است؟ ثانیا چه موانع و چالش هایی درزمینه آموزش حقوق بشر در افغانستان وجود دارد؟ رویکرد پژوهش حاضر تحلیلی، توصیفی و تطبیقی است.با بررسی موضوع آموزش حقوق بشر در اسناد بین المللی، منطقه ای وملی افغانستان، این نتیجه حاصل شد که بهترین راه استقرار صلح، بردباری، دوستی و برابری همه مردمان و گروه های قومی، ملی، مذهبی و تقویت احترام به محیط زیست طبیعی همانا تحقق و تعمیم و تامین همگانی، برابر و بدون تبعیض حق بر آموزش به طور عام و آموزش حقوق بشر به طور خاص برای آحاد جامعه افغانستان است که بر بنیان اصل جهان شمول کرامت انسانی استوارشده است. رساله حاضر در ۷ فصل تنظیم شده است.برای آموزش حقوق بشر باید به شرایط حاکم بر هر منطقه توجه شود، همچنین روش هایی که در قالب آنها آموزش انجام می شود، ابزارها و وسایلی که مورد استفاده واقع می شود، آموزگاری که آن را تدریس می کند و فراگیری که آن را می آموزد، همگی دارای اهمیت هستند و باید در فرایند آموزش حقوق بشر مورد توجه قرار گیرند.واژگان کلیدی: آموزش حقوق بشر، تحکیم صلح، حق بر صلح، حقوق بشر، حقوق بین الملل، افغانستان.

ساختار و فهرست رساله

فصل اول طرح پژوهشچکیده ۱ مقدمه۳۱–۲ – بیان مسیله۵۱–۳ – اهمیت و ضرورت تحقیق۶۱–۴– اهداف تحقیق۷۱–۵ – سوالات تحقیق۷۱–۶– فرضیه های تحقیق۸۱–۷ – اهداف کاربردی تحقیق۸۱–۸– ادبیات و پیشینه تحقیق۹۱–۹– مراجع استفاده کننده از تحقیق۱۲۱–۱۰– روش انجام تحقیق۱۲۱–۱۱– سازمان دهی تحقیق۱۲فصل دوم آموزش و حق بر آموزش۲–۱– آموزش۱۶۲–۲ – اهداف و ضرورت آموزش۲۲۲–۱–۳ – بررسی اصول آموزش همگانی، اجباری و رایگان۲۸۲–۱–۴ – اشکال و سطوح آموزش۳۳۲–۱–۵ –آموزش در افغانستان۳۴۲–۲ – حق بر آموزش۴۸۲–۲–۱– تعریف و تبیین کلی حق بر آموزش۴۹۲–۲–۲ – مبانی حق بر آموزش۵۱۲–۲–۳– منابع حق بر آموزش۶۴۲–۲–۴– ماهیت حق بر آموزش۷۱۲–۳– جایگاه و اهمیت حق بر آموزش در حقوق افغانستان۷۳فصل سوم صلح و حقوق بشر۳–۱ – مفهوم شناسی صلح۷۷۳–۱–۱ – تاریخچه صلح۷۷۳–۲ – معنا و مفهوم صلح۸۲۳–۲–۱ – ریشه شناسی زبانی معنای صلح۸۲۳–۲–۲– مفهوم صلح۸۳۳–۳ – فرهنگ صلح۸۶۳–۴– حق بر صلح۸۸۳–۴–۱ – مبنای حق برصلح۸۹۳–۴–۲ – ماهیت و محتوای حق بر صلح۸۹۳–۴–۳ – حق بر صلح در حقوق بشر۹۰۳–۵ –آموزش صلح۹۳۳–۵–۱– ابعاد و مولفه های آموزش صلح۹۵۳–۵–۲ – فرآیندهای آموزش صلح۹۶۳–۶ – تحکیم صلح در افغانستان۹۸۳–۶–۱ – نظامات سیاسی افغانستان۹۸۳–۶–۲ – بررسی فرایند صلح افغانستان۱۰۰۳–۶–۳ – بحران افغانستان۱۰۱۳–۶–۴– برخی از نظریات مطرح شده در مورد علل بحران و جنگ داخلی۱۰۳۳–۲ – حقوق بشر۱۰۶۳–۲–۱ – تعریف حقوق بشر۱۰۶۳–۲–۲ – تعامل موازین حقوق بشر در اسلام و حقوق داخلی افغانستان۱۰۷۳–۲–۲–۱ – وضعیت حقوق بشر در افغانستان تا قبل از

سپتامبر ۲۰۰۱۱۱۲۳–۲–۲–۲ – وضعیت حقوق بشر در افغانستان پس از

سپتامبر ۲۰۰۱۱۱۲فصل چهارم مسیولیت تابعان حقوق بین الملل درقبال آموزش حقوق بشرالف– آموزش حقوق بشر ۱۲۰۴–۱–۱– مفهوم آموزش حقوق بشر۱۲۰۴–۱–۲– تاریخچه شکل گیری آموزش حقوق بشر۱۲۴۴–۲ – اهداف و ضرورت آموزش حقوق بشر۱۳۵۴–۲–۱– اهداف آموزش حقوق بشر۱۳۵۴–۲–۲– ضرورت آموزش حقوق بشر۱۳۹۴–۳ – حیطه ها و ابعاد حقوقی آموزش حقوق بشر۱۴۳۴–۳–۱ – حیطه های آموزش حقوق بشر۱۴۳۴–۳–۲ – ابعاد حقوقی آموزش حقوق بشر۱۴۴۴–۴– آموزش حقوق بشر در اسناد بین المللی۱۴۶۴–۴–۱ – اسناد جهانی آموزش حقوق بشر۱۴۶۴–۴–۲ – اسناد منطقه ای آموزش حقوق بشر۱۴۹۴–۴–۴ – دیگر اسناد مربوط به آموزش حقوق بشر۱۵۱۴–۴–۴–۱ – برنامه عمل جهانی آموزش و دموکراسی مونترال ۱۹۹۳۱۵۲۴–۴–۴–۲– برنامه اقدام دهه آموزش حقوق بشر سازمان ملل۱۵۵۴–۵ – انواع آموزش حقوق بشر۱۵۷۴–۶ – محتوا و مخاطبین آموزش حقوق بشر۱۶۴۴–۶–۱ – ماهیت و محتوای آموزش حقوق بشر۱۶۴۴–۶–۲ – مخاطبین آموزش حقوق بشر۱۶۸۴–۷ – روش ها و ابزار آموزش حقوق بشر۱۷۰۴–۷–۱– روش ها و فنون آموزش حقوق بشر۱۷۰الف– روش های آموزشی فراگیر– محور۱۷۲ب– روش آموزشی معلم– محور۱۷۷۴–۷–۲ – استفاده از وسایل کمک آموزشی۱۷۷۴–

– عناصر و اجزای سازنده آموزش حقوق بشر۱۸۰۴–۹ – دهه آموزش حقوق بشر۱۸۶۴–۹–۱ – چرایی اعلام دهه آموزش حقوق بشر۱۸۶۴–۹–۲– فعالان دهه آموزش حقوق بشر۱۸۸۴–۹–۳ – چالش ها و راهکارهای دهه آموزش حقوق بشر۱۹۱۴–۱۰– ارزیابی دوره های آموزش حقوق بشر۱۹۳۴–۱۱ –آموزش حقوق بشر در دیگر کشورها و افغانستان۱۹۴۴–۱۱–۱ – آموزش حقوق بشر در کشورها و سایر مناطق۱۹۴۴–۱۱–۲– آموزش حقوق بشر در افغانستان۱۹۷ب– مسیولیت تابعان حقوق بین الملل در قبال آموزش حقوق بشر ۲۰۴۴–۱۲ – دولت ها، سازمان های بین المللی و سازمان های غیردولتی۲۰۵۴–۱۲–۱ – دولت ها و آموزش حقوق بشر۲۰۶۴–۱۲–۱–۱ – لزوم دسترسی به دانش و آموزش در منابع حقوقی متحقق حقوق بشر۲۰۶۴–۱۲–۱–۲ – تعهد دولت ها در قبال آموزش حقوق بشر۲۰۷۴–۱۲–۱–۳ – مسیولیت دولت در ارایه ساز وکارهای آموزش حقوق بشر۲۰۸۴–۱۲–۱–۴ – دولت ها و نهادهای ملی حقوق بشر۲۰۸۴–۱۲–۱–۴–۱ – چیستی و چرایی نهادهای ملی حقوق بشر۲۱۰۴–۱۲–۱–۴–۲ –کار ویژه های نهاد ملی حقوق بشر۲۱۱۴–۱۲–۱–۴–۳ – نهاد ملی افغانستان درزمینه حقوق بشر۲۱۵الف– عملکرد کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان۲۱۷ب– معرفی بخش آموزش حقوق بشر۲۲۰۴–۱۲–۲ – سازمان های غیردولتی و آموزش حقوق بشر۲۲۴۴–۱۲–۲ –۱ – سازمان های غیردولتی۲۲۴۴–۱۲–۳ – سازمان های بین المللی و آموزش حقوق بشر۲۳۱۴–۱۲–۳–۱– ارکان اصلی سازمان ملل متحد و سازمان های تخصصی وابسته به آن و آموزش حقوق بشر۲۳۱فصل پنجم ارتباط آموزش حقوق بشر با دیگر حق های بشری۵–۱– بررسی ارتباط آموزش حقوق بشر با حق آزادی بیان۲۳۶۵–۱–۱ – تبیین حق آزادی بیان و جایگاه آن۲۳۶۵–۱–۲ – تبیین ارتباط آموزش حقوق بشر با حق آزادی بیان۲۳۷۵–۲ – بررسی ارتباط آموزش حقوق بشر با حق بر آگاهی۲۳۸۵–۲–۱ – تبیین حق بر آگاهی۲۳۸۵–۲–۲– تبیین ارتباط آموزش حقوق بشر با حق بر آگاهی۲۳۹۵–۳ – بررسی ارتباط آموزش حقوق بشر با حق بر توسعه پایدار۲۳۹۵–۳–۱ – تبیین حق بر توسعه پایدار۲۳۹۵–۴– بررسی ارتباط آموزش حقوق بشر با حق بر صلح و امنیت بین المللی۲۵۵۵–۴–۱– تبیین حق بر صلح و امنیت۲۵۵۵–۴–۲ – ارتباط آموزش حقوق بشر با حق بر صلح و امنیت بین المللی۲۵۸۵–۴–۳– نقش آموزش حقوق بشر در تقویت آموزش صلح۲۶۰۵–۵– آموزش حقوق بشر و پیشگیری از نقض حقوق بشر۲۶۶۵–۵–۱– آموزش ارزش ها۲۶۶۵–۵–۲ – رابطه توسعه، دموکراسی و آموزش۲۶۷۵–۵–۳– آموزش حقوق بشر و درگیری های مسلحانه۲۷۰فصل ششم چالش ها و موانع آموزش حقوق بشر۶–۱ – چالش ها و موانع آموزش حقوق بشر در حقوق بین الملل۲۷۶۶–۱–۱ – چالش های سیاسی۲۷۶الف) عملکرد دولت ها۲۷۶ب) شرایط اضطراری و جنگ ها۲۷۸۶–۱–۲ – چالش های اقتصادی۲۷۹۶–۲ – چالش های آموزش حقوق بشر در حقوق افغانستان۲۸۱۶–۲–۱ – چالش ها و موانع تحقق آموزش حقوق بشر در افغانستان۲۸۱۶–۲–۱–۱ – چالش و موانع سیاسی۲۸۱الف) چالش های ناشی از شرایط سیاسی۲۸۱ب) تعدد و عدم انسجام مجاری آموزش حقوق بشر۲۸۲۶–۲–۱–۲ – چالش ها و موانع قانونی۲۸۲۶–۲–۱–۳– چالش ها و موانع اقتصادی۲۸۳۶–۲–۱–۴ – چالش ها و موانع فرهنگی و اجتماعی۲۸۴فصل هفتم نتیجه گیری و پیشنهادها۷–۱ – نتیجه گیری۲۸۷۷–۲ – پیشنهادها۲۹۶منابع و مآخذ۲۹۸چکیده انگلیسی

کلیدواژه ها

  • آموزش حقوق بشر
  • علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه
  • ، اندیشه های اعتضادالسلطنه