ورود ثالث به دعوا در دادرسی های بین المللی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۱ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات رساله|عنوان=ورود ثالث به دعوا در دادرسی های بین المللی|رشته تحصیلی=حقوق بین الملل عمومی|دانشجو=علی گرشاسبی|استاد راهنمای اول=امیرحسین رنجبریان|استاد مشاور اول=سیدباقر میرعباسی|استاد مشاور دوم=فضل اله موسوی|مقطع تحصیلی=دکتری|سا...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
ورود ثالث به دعوا در دادرسی های بین المللی
عنوانورود ثالث به دعوا در دادرسی های بین المللی
رشتهحقوق بین الملل عمومی
دانشجوعلی گرشاسبی
استاد راهنماامیرحسین رنجبریان
استاد مشاورسیدباقر میرعباسی، فضل اله موسوی
مقطعدکتری
سال دفاع۱۳۹۷
دانشگاهدانشگاه تهران


ورود ثالث به دعوا در دادرسی های بین المللی عنوان رساله ای است که توسط علی گرشاسبی، با راهنمایی امیرحسین رنجبریان و با مشاوره سیدباقر میرعباسی و فضل اله موسوی در سال ۱۳۹۷ و در مقطع دکتری دانشگاه تهران دفاع گردید.

چکیده

تاسیس حقوقی ورود ثالث به عنوان یک تاسیس حقوق شکلی از دیرباز در دادرسی های بین المللی مورد توجه بوده و محاکم بین المللی از آن به عنوان ابزاری جهت حفظ حقوق ثالث و اجرای موثرتر عدالت بهره برده اند. ورود بر مبنای معاهده و ورود بر مبنای منفعت حقوقی متاثر از رای محکمه، دو قسم اصلی ورود ثالث، دستِ کم از سال ۱۹۲۰ و تاسیس دیوان دایمی بین المللی دادگستری مورد توجه محاکم بین المللی بوده است. رویکرد دیوان دایمی دادگستری بین المللی و دیوان بین المللی دادگستری در قبال این تاسیس حقوقی یکسان نبوده و با پستی و بلندی هایی همراه بوده است که انتقادهای قابل توجهی را از جانب دولت ها و حقوقدانان به ویژه در خصوص نحوه تدوین چارچوب حقوقی حاکم بر حقوق ثالث در اساسنامه و آیین دادرسی و رویه دیوان در پی داشته است. این در حالی است که سایر محاکم بین المللی با وجود بهره مندی موخر از تاسیس حقوقی ورود ثالث با چالش های کمتری نسبت به دیوان مواجه بوده و استقبال آن ها و موجودیت های عضو آن ها از ورود ثالث بیش از دیوان و دولت های عضو سازمان ملل متحد بوده است. در این اثر تلاش شده است با بررسی اسناد موسس و رویه محاکم بین المللی خلاها و نقاط قوت تاسیس حقوقی ورود ثالث در دیوان بین المللی دادگستری مشخص شده و با بهره مندی از نحوه تعامل سایر محاکم با این تاسیس حقوقی به انگاره ای مشخص از ورود ثالث دست یابیم تا با استفاده از آن ترتیبات اساسنامه و به ویژه آیین دادرسی دیوان بین المللی داگستری را در خصوص ورود ثالث اصلاح نماییم. به عنوان نتیجه گیری، برخی اصلاحات در خصوص ابعاد گوناگون تاسیس حقوقی ورود ثالث شامل زمانبندی، دسترسی به لوایح و محرمانگی، و سایر ابعاد حقوق و تعهدات ورود کننده و طرف های اصلی در مواد ۸۱ تا ۸۶ آیین دادرسی دیوان بین الملل دادگستری پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها

  • ورود ثالث
  • ورود استحقاقی