ماده ۶۱۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

هر کس در اماکن عمومی یا معابر متعرض یا مزاحم اطفال یا زنان بشود یا با الفاظ و حرکات مخالف شوون و حیثیت به آنان توهین نماید‌ به حبس از دو تا شش ماه و تا (74) ضربه شلاق محکوم خواهد شد.

توضیح واژگان

مقصود از معابر عمومی خیابان ها و نیز کوچه هایی است که یا به اراضی مباحه منتهی شود یا در رو داشته باشد.[۱] همچنین معابر در زبان فارس به «راه ها» ترجمه شده است.[۲] نکته مهم در خصوص این واژه ها این است که اگرچه قانون گذار در مقام تقیید جرم مورد بحث به مکان های عمومی بوده است، اما نباید در تفسیر این ماکن ها آن ها را محدود به مکان های عمومی کرد که در آیین نامه های خاص نظیر آیین نامه های نیرو ی انتظامی تحت عنوان معابر عمومی شناسایی شده اند. بلکه مقصود قانونگذار در این ماده از معابر عمومی، هر مکانی است که خصوصی نباشد.[۳]

برخی از بکار گیری واژه هر کس در این ماده چنین استنباط می کنند که مقصود قانونگذار مزاحمت هر شخصی اعم از خویشاوند یا غریبه است. اما اداره حقوقی قوه قضاییه در این خصوص بیان نموده است که فلسفه وضع این ماده حمایت از زنان در برابر تعرضات افراد غریبه است.[۴] اما همچنان گروهی معتقدند اگرچه لفظ مزاحمت ناظر به افراد غیر خویشاوند است اما امکان وقوع آن از سوی افراد نزدیک نظیر همسر یا پدر نیز در شرایطی وجود دارد. نظیر پدر معتادی که با هدف مجبور کردن فرزند یا همسر خود به انحراف، مدوماً او را در خیابان ها تعقیب می کند.[۵]

برای بررسی مفهوم طفل، میتوان به قانون حمایت از کودکان و نوجوانان مصوب 1381 مراجعه کرد. [۶] همچنین گروهی لفظ اطفال را ناظر به کودکانی می داند که به موجب ماده 1210 قانون مدنی هنوز به سن بلوغ شرحی نرسیده اند.[۷]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ماده فوق با هدف حمایت ویژه از زنان و کودکان با توجیه آسیب پذیر تر بودن این افراد در قبال تعرضات و مزاحم های مختلف در اماکن عمومی است.[۸] عده ای چنین توهینی را یک نوع «توهین حیثیتی» در نظر گرفته اند که متفاوت از توهین های ساده است.[۹] رفتار هایی نظیر بستن راه عبور زنان، تعقیب آن ها ، حمله به زنان با وسایل نقلیه موتوری و ... نمونه هایی از این اعمال است.[۱۰] بطور کلی توهین های گفتاری و رفتاری به زنان و اطفال مشمول این ماده هستند.[۱۱]البته نمی توان مزاحمان نسبت به قربانیانی را که از یک سو مؤنث و از سوی دیگر طفل هستند را به استناد این ماده مشمول مجازات تعدد معنوی دانست.[۱۲] عده ای معتقدند در راستای حمایت از حقوق خانواده، چنانچه رفتار خواستگار یک دختر تبدیل به مزاحمت شود میتوان آن را مشمول مجازات ماده فوق قرار داد.[۱۳]

قید این نکته لازم است که در پاره ای از موارد مکان های خصوصی نیز برای برگزاری یک مراسم عزاداری یا جشن، محدودیتی برای حضور افراد مردم ایجاد نمیکنند و تبدیل به یک مکان عمومی بطور موقت میشوند. در چنین شرایطی وقوع جرم مورد بحث در این مکان ها نیز متصور است.[۱۴]

مجازات این جرم را باید اشد از مجازات توهین ساده و نیز توهین به مقامات دولتی دانست. چراکه به صورت توأمان شامل حبس و نیز شلاق است.[۱۵]

رویه قضایی

بر اساس نظریه مشورتی شماره 4859/7-73/8/10 بکار بردن الفاظ رکیک برای تحقق این جرم شرط نیست. بلکه صرف اعمال مزاحمت آمیز مصداق رفتار مجرمانه است.[۱۶]

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 342496
  2. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 342492
  3. حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- شخصیت معنوی). چاپ 4. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 533652
  4. حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- شخصیت معنوی). چاپ 4. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 533688
  5. حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- شخصیت معنوی). چاپ 4. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 533700
  6. حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- شخصیت معنوی). چاپ 4. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 533648
  7. حسین میرمحمدصادقی. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص). چاپ 7. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 855328
  8. حسین میرمحمدصادقی. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص). چاپ 7. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 357776
  9. رضا شکری و قادر سیروس. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران). چاپ 8. مهاجر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 813364
  10. فصلنامه شورای فرهنگی و اجتماعی زنان شماره 20 تابستان 1382. شورای فرهنگی و اجتماعی زنان، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 752160
  11. فصلنامه شورای فرهنگی و اجتماعی زنان شماره 20 تابستان 1382. شورای فرهنگی و اجتماعی زنان، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 752164
  12. حسین میرمحمدصادقی. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص). چاپ 7. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 855332
  13. ابوالقاسم گرجی، سیدحسین صفایی، سیدعزت اله عراقی، اسداله امامی و دیگران. بررسی تطبیقی حقوق خانواده. چاپ 2. دانشگاه تهران، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 905272
  14. رضا شکری و قادر سیروس. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران). چاپ 8. مهاجر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 813336
  15. حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- شخصیت معنوی). چاپ 4. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 533712
  16. ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی. چاپ 5. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 674116