ماده ۱۸۳ قانون تجارت

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۳ توسط Nasim (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجارتی در تحت اسم مخصوصی بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته.

توضیح واژگان

شرکت عقدی است معین، که منجر به ایجاد اشاعه در اموال شرکا می گردد.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

شرکت نسبی، همچون شرکت تضامنی، یکی از اقسام شرکت های اشخاص به شمار می آید.[۲] و شرکت نسبی از هر جهت، شبیه شرکت تضامنی است. تنها تفاوتی که بین این دو شرکت وجود دارد؛ این است که در شرکت نسبی، مسئولیت شرکا، به نسبت آورده آنان تعیین می گردد.[۳]

انتقادات

قانونگذار، حداقل سرمایه شرکت نسبی را معین ننموده؛ و این امر باعث می شود تا، تعداد معدودی اشخاص، اقدام به تشکیل شرکتی با سرمایه اندک نمایند.[۴]

مصادیق و نمونه ها

  • اگر یک شرکت نسبی، با سرمایه 1800000000 ریال تشکیل گردد؛ و دارای 3 شریک باشد که هر یک از آنان، 600000000 ریال سرمایه گذاری نموده باشند؛ دراینصورت می توان هریک را به میزان یک سوم کل سرمایه شرکت، در برابر حقوق بستانکاران شرکت ضامن دانست.[۵]

منابع:

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. فلسفه حقوق مدنی (جلد دوم) (اصول عامه اذن و اذنیات). چاپ 1. گنج دانش، 1380.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 127744
  2. محمدطاهر کنعانی. حقوق تجارت نوین. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2633716
  3. محمدطاهر کنعانی. حقوق تجارت نوین. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2633788
  4. کورش کاویانی. حقوق شرکت های تجاری. چاپ 1. میزان، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3459476
  5. محمدطاهر کنعانی. حقوق تجارت نوین. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2633788