نظریه شماره 7/95/1031 مورخ 1395/05/04 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قابلیت تجدیدنظر و فرجام در آرای صادره از دادگاه های کیفری در اجرای ماده 510 قانون آیین دادرسی کیفری
 | چکیده این نظریه توسط هوش مصنوعی تولید شده است و هنوز توسط پژوهشگران ویکی حقوق بررسی نشده است. |
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۵/۱۰۳۱ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۹۵–۱۶۸/۱–۷۰۸ |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۵/۰۵/۰۴ |
| موضوع نظریه | آیین دادرسی کیفری |
| محور نظریه | قابلیت تجدیدنظر و فرجام |
نظریه شماره ۷/۹۵/۱۰۳۱ مورخ ۱۳۹۵/۰۵/۰۴ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قابلیت تجدیدنظر و فرجام در آرای صادره از دادگاههای کیفری در اجرای ماده ۵۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری: با توجه به اینکه در ماده ۵۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ به قطعیت یا قابلیت تجدیدنظرخواهی و فرجام نسبت به حکم واحد صادره در اجرای ماده مزبور تصریح به عمل نیامده است، بنابراین در خصوص مورد مذکور باید به قواعد عام حاکم بر تجدیدنظرخواهی یا قابلیت فرجام نسبت به آرای دادگاهها رجوع گردد و لذا با لحاظ مواد ۴۲۷، ۴۲۸ و ۴۴۳ قانون فوقالذکر، آرای دادگاههای کیفری قابل تجدیدنظر و فرجام و آرای صادره از سوی دادگاه تجدیدنظر (در خصوص موضوع ماده ۵۱۰ قانون صدرالذکر) قطعی است
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
با توجه به اینکه در ماده ۵۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ به قطعیت یا قابلیت تجدیدنظرخواهی و فرجام نسبت به حکم واحد صادره در اجرای ماده مزبور تصریح به عمل نیامده است، بنابراین در خصوص مورد مذکور باید به قواعد عام حاکم بر تجدیدنظرخواهی یا قابلیت فرجام نسبت به آرای دادگاهها رجوع گردد و لذا با لحاظ مواد ۴۲۷، ۴۲۸ و ۴۴۳ قانون فوقالذکر، آرای دادگاههای کیفری قابل تجدیدنظر و فرجام و آرای صادره از سوی دادگاه تجدیدنظر (در خصوص موضوع ماده ۵۱۰ قانون صدرالذکر) قطعی است