نظریه شماره 7/95/2154 مورخ 1395/08/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تعیین صلاحیت شورای حل اختلاف و دادگاه خانواده در رسیدگی به دعوای نفقه و دعوای نشوز زوجه
چکیده این نظریه توسط هوش مصنوعی تولید شده است و هنوز توسط پژوهشگران ویکی حقوق بررسی نشده است. |
شماره نظریه | ۷/۹۵/۲۱۵۴ |
---|---|
شماره پرونده | ۹۵–۲۱۸–۶۸۲ |
تاریخ نظریه | ۱۳۹۵/۰۸/۲۶ |
موضوع نظریه | آیین دادرسی مدنی |
محور نظریه | دعوای نفقه و نشوز |
نظریه شماره ۷/۹۵/۲۱۵۴ مورخ ۱۳۹۵/۰۸/۲۶ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تعیین صلاحیت شورای حل اختلاف و دادگاه خانواده در رسیدگی به دعوای نفقه و دعوای نشوز زوجه: در صورتی که در دعوای نفقه مطرح شده در شورای حل اختلاف، زوج دعوای نشوز زوجه را در شورا یا دادگاه ذیصلاح مطرح نماید، این نظریه مشخص میکند که به دلیل صلاحیت انحصاری دادگاه خانواده در رسیدگی به دعاوی تمکین و نشوز طبق ماده ۴ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱، شورای حل اختلاف باید با صدور قرار عدم صلاحیت به نفع دادگاه ذیصلاح اقدام کند. همچنین در صورتی که دعوای تمکین در دادگاه مطرح شده باشد و دعوای نفقه در شورای حل اختلاف، دادگاه تکلیفی ندارد و این شورا است که باید براساس حکم بند ۱ عمل کند. تشخیص ارتباط زمانی میان دعاوی نفقه و نشوز و تمکین بر عهده مقام قضایی رسیدگیکننده است.
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
–هر گاه در دعوای نفقه مطرح شده در شورای حل اختلاف برابر بند ج ماده ۹ قانون شورای حل اختلاف مصوب ۱۶/۹/۱۳۹۴، زوج دعوای نشوز زوجه را در شورا یا دادگاه ذی صلاح مطرح نماید، به نظر می رسد چون برابر بند ۸ ماده ۴ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱ رسیدگی به دعوای تمکین و نشوز در صلاحیت دادگاه خانواده است، در این صورت شورای حل اختلاف به علت ارتباط دعوای نشوز و تمکین با دعوای نفقه در اجرای ماده ۲۱ قانون صدرالذکر باید قرار عدم صلاحیت به شایستگی دادگاه ذی صلاح صادر نماید و تشخیص ارتباط دعوای نفقه و دعوای نشوز و تمکین، از لحاظ مقطع زمانی مربوط، حسب مورد بر عهده مقام قضایی رسیدگی کننده است.
۲– در فرضی که دعوای تمکین در دادگاه مطرح شده است و دادگاه استحضار می یابد که دعوای نفقه در شورای حل اختلاف طرح شده است، به نظر می رسد، دادگاه با تکلیفی مواجه نیست و این شورای حل اختلاف است که باید برابر پاسخ بند ۱ رفتار کند