نظریه شماره 7/96/2244 مورخ 1396/09/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تشخیص حضوری یا غیابی بودن رأی دادگاه تجدیدنظر در صورت غیبت در این مرحله و حضور در مرحله بدوی
 | چکیده این نظریه توسط هوش مصنوعی تولید شده است و هنوز توسط پژوهشگران ویکی حقوق بررسی نشده است. |
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۶/۲۲۴۴ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۱۵۹۷–۱/۱۲۷–۹۶ |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۶/۰۹/۲۱ |
| موضوع نظریه | آیین دادرسی مدنی |
| محور نظریه | تشخیص حضوری یا غیابی بودن رای |
نظریه شماره ۷/۹۶/۲۲۴۴ مورخ ۱۳۹۶/۰۹/۲۱ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تشخیص حضوری یا غیابی بودن رای دادگاه تجدیدنظر در صورت غیبت در این مرحله و حضور در مرحله بدوی: ملاک تشخیص حضوری یا غیابی بودن رای دادگاه در مراحل بدوی و تجدیدنظر مطابق با مواد ۳۰۳ و ۳۶۴ قانون آیین دادرسی در امور مدنی تعیین شده است. در فرضی که خوانده در مرحله بدوی حضور داشته و حکم به بی حقی خواهان صادر شده ولی در مرحله تجدیدنظر به دلیل تجدیدنظرخواهی، رای نقض شده و بر محکومیت خوانده صادر شده است، رای تجدیدنظر حضوری و قطعی محسوب میشود چرا که خوانده در مرحله بدوی حضور داشته است. رای دادگاه تجدیدنظر تنها در صورتی غیابی تلقی میشود که خوانده در هیچ یک از مراحل دادرسی حضور نداشته، لایحهای ارایه ندهد و اخطاریه به او ابلاغ واقعی نشده باشد که این شرایط در فرض مورد بحث وجود ندارد.
استعلام
چنانچه در حین رسیدگی بدوی سابقه ابلاغ واقعی به خوانده حضور داشته و در جلسات دادگاه بدوی نیز حضور داشته باشد و حکم دادگاه بدوی مبتنی بر بی حقی خواهان باشد و سپس خواهان از این حکم تجدید نظرخواهی نماید و اخطاریه تبادل لایحه تجدید نظر به خوانده به صورت ابلاغ قانونی ماده ۷۰ ق. آ. د. م انجام شود و مهلت تبادل لایحه تجدید نظر بدون ارسال لایحه از ناحیه خوانده سپری شود و سپس پرونده به دادگاه تجدید نظر ارسال شود و بدون تشکیل جلسه و حضور طرفین و عدم وجود سابقه واقعی به تجدید نظر خوانده و عدم ارایه لایحه وی توسط دادگاه تجدید نظر رای بدون نقض و حکم به محکومیت خوانده دعوی اصلی تجدید نظر خوانده صادر شود آیا رای محکومیت غیابی محسوب می شود یا حضوری؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
ملاک تشخیص حضوری یا غیا بی بودن رای دادگاه چه در مرحله بدوی و چه در مرحله تجدیدنظر در مواد ۳۰۳ و ۳۶۴ قانون آیین دادرسی در امور مدنی بیان شده است و در فرض سوال که خوانده در مرحله رسیدگی بدوی حضور داشته و حکم بر بی حقی خواهان صادر گردیده است ولی دادگاه تجدیدنظر متعاقب تجدیدنظرخواهی خواهان بدوی، رای مذکور را نقض و حکم بر محکومیت خوانده، (تجدیدنظر خوانده ) صادر نموده است، با توجه به نص مواد یاد شده، رای صادره از دادگاه تجدیدنظر حضوری و قطعی محسوب می شود زیرا خوانده در مرحله بدوی حضور داشته است و برابر ماده ۳۶۴ قانون یاد شده رای دادگاه تجدیدنظر فقط در صورتی غیابی محسوب می شود که خوانده در هیچیک از مراحل دادرسی حضور نداشته و لایحه ای نداده، و اخطاریه نیز به وی ابلاغ واقعی نشده باشد که فرض سوال منصرف از آن است.