نظریه شماره 7/96/2802 مورخ 1396/11/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تعیین صلاحیت دادگاه کیفری یک و دو در رسیدگی به جرم توهین پس از تأیید منع تعقیب جرایم دیگر
چکیده این نظریه توسط هوش مصنوعی تولید شده است و هنوز توسط پژوهشگران ویکی حقوق بررسی نشده است. |
شماره نظریه | ۷/۹۶/۲۸۰۲ |
---|---|
شماره پرونده | ۹۶–۱۶۸/1–۱۹۳۷ |
تاریخ نظریه | ۱۳۹۶/۱۱/۱۵ |
موضوع نظریه | آیین دادرسی کیفری |
محور نظریه | دادگاه صالح به رسیدگی |
نظریه شماره ۷/۹۶/۲۸۰۲ مورخ ۱۳۹۶/۱۱/۱۵ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تعیین صلاحیت دادگاه کیفری یک و دو در رسیدگی به جرم توهین پس از تایید منع تعقیب جرایم دیگر: در این نظریه، اداره کل حقوقی قوه قضاییه به سوالاتی درباره صلاحیت دادگاه کیفری یک و دو در رسیدگی به جرایم مرتبط با پروندهای که شامل اتهامات آدمربایی، تهدید و توهین است، پاسخ میدهد. با توجه به مواد ۳۱۳ و تبصرههای ماده ۳۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری و همچنین ماده ۳۳۵ قانون مذکور، اگر شخصی به چند جرم متهم شود که برخی از آنها در صلاحیت دادگاه کیفری یک و برخی در صلاحیت دادگاه کیفری دو باشد، تمام اتهامات باید بهطور همزمان در دادگاه کیفری یک بررسی شود. در این پرونده خاص، با توجه به مجوزهای قانونی، دادگاه کیفری یک صلاحیت رسیدگی به تمام اتهامات را داراست و نیازی به صدور کیفرخواست توسط دادستان نیست، مشروط بر آن که قرار جلب به دادرسی توسط دادگاه صادر شده باشد.
استعلام
در پرونده ای با موضوع آدم ربایی و توهین و تهدید؛ در دادسرا منجر به منع تعقیب شده شاکی
به قرار منع تعقیب دادسرا اعتراض کرده، دادگاه کیفری یک در مقام رسیدگی به اعتراض، در قسمت
آدم ربایی و تهدید قرار منع تعقیب را تایید و در قسمت توهین ضمن پذیرش اعتراض جهت رسیدگی و جلب به دادرسی و صدور کیفرخواست به دادسرا اعاده نموده است اکنون لطفا بفرمایید:
۱–در فرض مذکور آیا پس از صدور جلب به دادرسی و کیفرخواست، دادگاه کیفری یک به موضوع توهین صالح به رسیدگی خواهد بود؟ یا آنکه دادگاه کیفری دو صالح است؟
۲–چنانچه دادگاه کیفری یک را صالح بدانیم، آیا دادگاه کیفری یک با توجه به ماده ۲۷۶ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲– میتواند بدون کیفرخواست وارد رسیدگی شود یا آنکه وفق ماده ۳۸۲ همان قانون، فقط در صورت صدور کیفرخواست مبادرت به رسیدگی و صدور رای خواهد کرد.
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
۱) با عنایت به ماده ۳۱۳ و تبصره های ۱و۲ ماده ۳۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری۱۳۹۲، چنانچه بزهکار مرتکب یک یا چند جرم داخل در صلاحیت دادگاه کیفری یک و نیز یک یا چند جرم داخل در صلاحیت دادگاه کیفری دو شود به همه اتهامات باید توامان و در دادگاه کیفری یک رسیدگی گردد، چون درخصوص مورد استعلام، اتهام شخص در ابتدا آدم ربایی و تهدید و توهین بوده که برابر آنچه که گفته شد در صلاحیت دادگاه کیفری یک می باشد و این دادگاه در مورد قرار منع تعقیب صادره در هر سه مورد از سوی دادسرا، فقط در دو مورد آدم ربایی و تهدید قرار منع تعقیب را تایید کرده و در مورد بعدی (اتهام توهین) قرار جلب به دادرسی را صادر نموده است، لذا با توجه به اتهامات اولیه که مجموعا برای دادگاه کیفری یک ایجاد صلاحیت کرده است، در ادامه نیز رسیدگی در صلاحیت دادگاه کیفری یک خواهد بود.
۲) با توجه به ماده ۲۷۶ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ که به صراحت اعلام داشته در صورت نقض قرار منع تعقیب و صدور قرار جلب به دادرسی توسط دادگاه، بازپرس مکلف است متهم را احضار و موضوع اتهام را به او تفهیم کند و با اخذ آخرین دفاع و تامین مناسب از وی، پرونده را به دادگاه ارسال نماید و نیز با لحاظ ماده ۳۳۵ این قانون که یکی از جهات شروع به رسیدگی دادگاه را صدور قرار جلب به دادرسی توسط دادگاه در ردیف جهات دیگر، مانند کیفرخواست دادستان ذکر نموده است، بنابراین موجب قانونی جهت تکلیف دادستان به صدور کیفرخواست با فرض صدور قرار جلب به دادرسی توسط دادگاه وجود ندارد. همچنین مقررات ماده ۲۷۶ قانون فوق الذکر، تعارضی با
بند الف ماده ۳۵۹ و ماده ۳۸۲ آن ندارد؛ زیرا مقررات مواد اخیرالذکر، مفروض بر صدور کیفرخواست یا طرح ادعای شفاهی از سوی دادستان می باشد و به معنای عدم استماع اظهارات دادستان یا نماینده وی در جلسه رسیدگی به ترتیب مقرر در قانون در مواردی که در اجرای ماده ۲۷۶ قانون یاد شده، پرونده امر در دادگاه مطرح می شود، نمی باشد.