نظریه شماره 7/97/2287 مورخ 1397/04/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ابهامات مربوط به مرخصی زندانیان در جرایم غیر قابل تعلیق طبق ماده 520 قانون آیین دادرسی کیفری
 | چکیده این نظریه توسط هوش مصنوعی تولید شده است و هنوز توسط پژوهشگران ویکی حقوق بررسی نشده است. |
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۷/۲۲۸۷ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۱۳۴۱–۱/۱۶۸–۹۶ |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۷/۰۴/۱۴ |
| موضوع نظریه | آیین دادرسی کیفری |
| محور نظریه | مرخصی زندانیان |
نظریه شماره ۷/۹۷/۲۲۸۷ مورخ ۱۳۹۷/۰۴/۱۴ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ابهامات مربوط به مرخصی زندانیان در جرایم غیر قابل تعلیق طبق ماده ۵۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری: در نظریه مشورتی مورد اشاره، اداره کل حقوقی به بررسی ابهاماتی پیرامون مرخصی زندانیان در جرایم غیر قابل تعلیق طبق ماده ۵۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری پرداخته است. قانون گذار در تبصره ۴ ماده مذکور به محدودیتهایی برای مرخصی زندانیان که جرایم آنها غیر قابل تعلیق است اشاره دارد. نظر اکثریت تصریح میکند که این محکومان تنها میتوانند از مرخصی موجود در تبصره ۴ استفاده نمایند و برای محکومیتهای کمتر از چهار ماه، باید پس از تحمل یک سوم مدت محکومیت، مرخصی به صورت نسبی اعطا شود. از سوی دیگر، اقلیت معتقد است که تبصره ۴ مرخصی خاصی را به جای تعلیق اجرای مجازات برای محکومانی که امکان تعلیق مجازات ندارند، در نظر گرفته است و این مرخصی به معنای محرومیت از مرخصی ماهیانه مقرر در ماده ۵۲۰ نیست.
استعلام
در ماده ۵۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری درخصوص مرخصی زندانیان مقرر گردیده که محکومان به حبس در ماه حداکثر ۳ روز حق استفاده از مرخصی را دارند و از سویی در تبصره ۴ ماده قانونی یاد شده مقرر نموده محکومانی که جرایم ارتکابی آنان مشمول مقررات تعلیق مجازات نمی گردد پس از تحمل یک سوم از مجازات به تشخیص دادستان هر ۴ ماه حداکثر از ۵ روز مرخصی برخوردار شوند ابهام ایجاد شده این است که آیا محکومان به جرایم غیر قابل تعلیق صرفا حق برخورداری از مرخصی مقرر در تبصره ۴ ماده ۵۲۰ را دارند یا اینکه به لحاظ غیر قابل تعلیق بودن بزه علاوه بر استفاده از مرخصی ماهیانه مقرر در صدر ماده ۵۲۰ به تخیص دادستان می توانند از مرخصی تبصره ۴ نیز برخوردار شوند؟ ضمنا چنانچه صرفا حق برخورداری از مرخصی تبصره ۴ ماده ۵۲۰ را دارند چنانچه محکومیت محکوم علیه کمتر از ۴ ماه حبس باشد اعطاء مرخصی به چه نحو خواهد بود؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
نظر اکثریت:
۱ و۲– نظر مقنن در تبصره ۴ ماده ۵۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ ارفاق کمتر و محدودیت نسبت به محکومانی است که بزه ارتکابی آنان قابل تعلیق نیست، بنابراین محکومان مذکور صرفا می توانند از مرخصی موضوع تبصره ۴ ماده ۵۲۰ قانون فوق الذکر، استفاده نمایند. در صورتی که مدت محکومیت کمتر از چهار ماه باشد، پس از تحمل یک سوم محکومیت به همان نسبت می توانند از مرخصی مذکور بهره مند شود.
نظر اقلیت:
۱– تبصره ۴ ماده ۵۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ بدل از تعلیق اجرای مجازات نوع خاصی از مرخصی را مقرر کرده است. این مرخصی نوعی ارفاق به محکومانی است که علیرغم تحمل یک سوم از میزان مجازات مقرر در حکم، با لحاظ مقررات قانونی امکان بهره مندی از نهاد تعلیق اجرای مجازات را ندارند و تبصره یاد شده مفید این معنا نیست که پیش از تحقق شرایط مقرر از جمله تحمل یک سوم از میزان مجازات، محکومان جرایم موضوع این تبصره از مرخصی مقرر در ماده ۵۲۰ یاد شده محروم هستند بلکه در مقام آن است که اعطای مرخصی مقرر در این تبصره را بدل از تعلیق اجرای مجازات نسبت به محکومان مشمول تبصره تجویز نماید.