نظریه شماره 7/98/1366 مورخ 1398/10/04 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره امکان نقض رأی تخریب توسط کمیسیون ماده 100 شهرداری پس از اعلام آمادگی مالک برای پرداخت جریمه
 | چکیده این نظریه توسط هوش مصنوعی تولید شده است و هنوز توسط پژوهشگران ویکی حقوق بررسی نشده است. |
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۸/۱۳۶۶ |
|---|---|
| شماره پرونده | ع ۶۶۳۱–۶۶–۸۹ |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۸/۱۰/۰۴ |
| موضوع نظریه | آیین دادرسی مدنی |
| محور نظریه | اجرای آرای کمیسیون ماده ۱۰۰ شهرداری |
نظریه شماره ۷/۹۸/۱۳۶۶ مورخ ۱۳۹۸/۱۰/۰۴ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره امکان نقض رای تخریب توسط کمیسیون ماده ۱۰۰ شهرداری پس از اعلام آمادگی مالک برای پرداخت جریمه: در فرضی که متخلف به پرداخت جریمه مطابق تبصره ۲ ماده واحده الحاق یک بند و ۳ تبصره به ماده ۹۹ قانون شهرداری محکوم شود، مستند قانونی جهت تبدیل حکم جریمه به حکم تخریب به دلیل خودداری از پرداخت جریمه وجود ندارد. برخلاف حکم تبصره ۲ ماده ۱۰۰ قانون شهرداری که ضمانت اجرای عدم پرداخت جریمه، صدور حکم به تخریب است، در خصوص حکم به پرداخت جریمه صادره از سوی کمیسیون موضوع تبصره ۲ ماده واحده مذکور چنین ضمانت اجرایی پیشبینی نشده است؛ بنابراین اگر اشتباهی چنین حکمی نیز صادر شود، فاقد اعتبار قانونی است و در هر صورت باید حکم پرداخت جریمه مطابق مقررات قانونی اجرا شود.
استعلام
احتراما به استحضار می رساند پس از صدور آراء از طریق کمیسیون های بدوی و تجدید نظر ماده صد قانون شهرداری ها مبنی بر پرداخت جریمه در خصوص تخلفات ساختمانی و ابلاغ آن به مالکین بعضا افرادی از پرداخت جریمه امتناع نموده که متعاقبا این شهرداری بر اساس تبصره های ۲ و ۳ ماده ۱۰۰ قانون شهرداری ها پرونده مربوطه را به همان کمیسیون ارجاع و صدور رای تخریب را خواستار می شود که پس از صدور رای تخریب و ابلاغ مالک آمادگی خود را جهت پرداخت جریمه اعلام می نماید لذا خواهشمند است در خصوص اینکه آیا کمیسیون فوق یا کمیسیون هم عرض آن می تواند حکم صادره مبنی بر رای تخریب را پس از پرداخت جریمه نقض نماید موضوع بررسی و نتیجه را جهت بهره برداری به این شهرداری امر به ابلاغ فرمایید./ع
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
در فرضی که متخلف مطابق تبصره ۲ ماده واحده الحاق یک بند و ۳ تبصره به ماده ۹۹ قانون شهرداری مصوب ۱۳۳۴ با اصلاحات و الحاقات بعدی به پرداخت جریمه محکوم شود، مستند قانونی جهت تبدیل حکم جریمه مزبور به حکم تخریب به لحاظ خودداری از پرداخت جریمه وجود ندارد و اصولا بر خلاف حکم تبصره ۲ ماده ۱۰۰ قانون یاد شده که ضمانت اجرای عدم پرداخت جریمه، صدور حکم به تخریب است، در خصوص حکم به پرداخت جریمه صادره از سوی کمیسیون موضوع تبصره ۲ ماده واحده صدرالذکر چنین ضمانت اجرایی پیش بینی نشده است و لذا چنان چه اشتباها چنین حکمی نیز صادر شود فاقد اعتبار قانونی بوده و در هر صورت باید حکم پرداخت جریمه مطابق مقررات قانونی به مورد اجرا درآید.