نظریه شماره 7/98/1625 مورخ 1398/11/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره بررسی صلاحیت کمیسیون ماده 12 قانون زمین شهری در خصوص اراضی الحاقی به محدوده شهری
 | چکیده این نظریه توسط هوش مصنوعی تولید شده است و هنوز توسط پژوهشگران ویکی حقوق بررسی نشده است. |
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۸/۱۶۲۵ |
|---|---|
| شماره پرونده | ح ۵۲۶۱–۲۹۱–۸۹ |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۸/۱۱/۱۴ |
| موضوع نظریه | حقوق مدنی |
| محور نظریه | صلاحیت کمیسیون ماده ۱۲ قانون زمین شهری |
نظریه شماره ۷/۹۸/۱۶۲۵ مورخ ۱۳۹۸/۱۱/۱۴ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره بررسی صلاحیت کمیسیون ماده ۱۲ قانون زمین شهری در خصوص اراضی الحاقی به محدوده شهری: نظریه مشورتی به بررسی سوالاتی پیرامون صلاحیت کمیسیون ماده ۱۲ قانون زمین شهری ۱۳۶۶ پرداخته است. این نظریه بیان میکند که کمیسیون مذکور صلاحیت اظهار نظر در خصوص تشخیص نوعیت زمین تنها در داخل محدوده شهری را داراست. همچنین، در صورت الحاق اراضی خارج از محدوده به داخل محدوده شهری و چنانچه این اراضی سابقه کشت و زرع داشته باشند، اعلام موات بودن آنها برخلاف مقررات قانونی است. در خصوص اراضی کشاورزی و زراعی، واگذاری این اراضی موجب خروج آنها از اراضی ملی نمیشود و تشخیص نهایی به عهده هیات تعیین تکلیف اراضی اختلافی است. این نظریه در نهایت تاکید میکند که صرف واگذاری، مانعی برای ملی دانستن اراضی پیش گفته نیست.
استعلام
با توجه به مقررات قانون مدنی شهری مصوب سال ۱۳۶۶ و آیین نامه اجرایی آن خصوصا تبصره ۲ ماده ۱۱ آیین نامه اجرایی قانون مذکور و قانون لغو مالکیت اراضی موات شهری مصوب سال ۱۳۵۸ و لایحه الحاقی بعدی چنانچه اراضی سابقا از سوی نهادهای دولتی از جمله منابع طبیعی و یا مدیریت امور اراضی جهاد کشاورزی یا بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در قالب کشت موقت با نظر هیات ۷ نفره واگذاری به مردم واگذار شده است.
۱–با ملحق شدن اراضی به اراضی شهری آیا طرح موضوع در کمیسیون ماده ۱۲ قانون زمین شهری و اعلام موات نمودن آن موضوعیت دارد یا خیر؟
۲–آیا کمیسیون ماده ۱۲ قانون زمین شهری نسبت به اراضی که داخل محدوده و حریم روستا و خارج شهر است می تواند نوعیت زمین را بررسی کند؟
۳– آیا این اراضی چنانچه خارج از اراضی شهری باشد بعد از واگذاری از محدود آگهی تشخیص اراضی ملی خارج می شود یا خیر یا بعد از واگذاری دولت می تواند آن را در محدوده اراضی ملی قرار دهد یا خیر./ع
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
۱– کمیسیون ماده ۱۲ قانون زمین شهری ۱۳۶۶ مرجع اظهارنظر در باب تشخیص عمران و احیاء و تاسیسات متناسب و تعیین نوع زمین دایر و تمیز از موات در داخل محدوده شهری است. با ملحق شدن اراضی خارج از محدوده به داخل محدوده شهری کمیسیون مذکور صلاحیت اظهارنظر در باب تشخیص نوعیت زمین را دارد؛ اما با وصفی که اراضی مذکور سابقه کشت و زرع داشته باشد و این که حسب ماده ۳ قانون زمین شهری مصوب ۱۳۶۶ اراضی موات شهری زمین هایی است که سابقه عمران و احیاء نداشته باشد، اعلام موات بودن این اراضی برخلاف مقررات قانونی است.
۲– در اجرای قانون زمین شهری کمیسیون ماده ۱۲ این قانون فقط در خصوص نوعیت اراضی داخل در محدوده شهری صلاحیت اظهارنظر دارد.
۳– با توجه به این که اراضی مذکورکشاورزی و زراعی بوده، صرف واگذاری از موجبات خروج این اراضی از اراضی ملی نمی شود و موضوع نیازمند رسیدگی در هیات تعیین تکلیف اراضی اختلافی موضوع اجرای ماده ۵۶ قانون حفاظت و بهره برداری از جنگل ها و مراتع مصوب ۱۳۴۶ با اصلاحات و الحاقات بعدی، می باشد. چنان چه هیات مذکور اراضی را از نوع اراضی ملی تشخیص ندهد، رای به غیرملی بودن اراضی صادر می کند. صرف واگذاری این اراضی با وصفی که اراضی پیش گفته در اجرای قانون ملی شدن جنگل های کشور مصوب ۱۳۴۱، ملی و جزء مراتع و بیشه های طبیعی و اراضی جنگلی بوده، مانعی برای ملی دانستن این اراضی نیست.