نظریه شماره 7/98/341 مورخ 1398/04/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره جلب متهم در صورت عدم حضور در دادگاه کیفری و تکالیف ضابطان برای اجرای دستور قضایی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۵۱ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{الگو:هوش مصنوعی (نظریه)}} {{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=۷/۹۸/۳۴۱|شماره پرونده=۹۸–۱۶۸–۳۴۱ ک|تاریخ نظریه=۱۳۹۸/۰۴/۰۳|موضوع نظریه=آیین دادرسی کیفری|محور نظریه=جلب متهم در روز و ساعت معین}} '''نظریه شماره ۷/۹۸/۳۴۱ مورخ ۱۳۹۸/۰۴/۰۳ اداره...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی ۷/۹۸/۳۴۱
شماره نظریه۷/۹۸/۳۴۱
شماره پرونده۹۸–۱۶۸–۳۴۱ ک
تاریخ نظریه۱۳۹۸/۰۴/۰۳
موضوع نظریهآیین دادرسی کیفری
محور نظریهجلب متهم در روز و ساعت معین


نظریه شماره ۷/۹۸/۳۴۱ مورخ ۱۳۹۸/۰۴/۰۳ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره جلب متهم در صورت عدم حضور در دادگاه کیفری و تکالیف ضابطان برای اجرای دستور قضایی: حکم مقرر در آن بخش از ماده ۳۴۵ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ که وفق آن هر گاه متهم بدون عذر موجه حاضر نشود و دادگاه همچنان حضور وی را ضروری بداند برای روز و ساعت معین جلب میشود؛ و نیز مفاد تبصره ماده ۳۹۱ همین قانون مبنی بر این که دادگاه دستور جلب وی را برای روز محاکمه صادر میکند، کاملا صریح و روشن است و در صورت احراز این ضرورت از سوی دادگاه و صدور دستور جلب متهم برای روز و ساعت معین و یا روز محاکمه، نیروی انتظامی و ضابطان مکلفند توان و تلاش خود را در اجرای دستور قضایی به کار گیرند و مشکلات محتمل در اجرای مفاد قانون و دستور قضایی نافی ضرورت تبعیت از آن نمیباشد. ضمنا چنانچه در عمل معرفی متهم در وقت مقرر از سوی ضابطان ممکن نباشد، ضابطان مربوط باید مراتب را به دادگاه گزارش کنند تا دادگاه تصمیم مقتضی اتخاذ نماید.

استعلام

در پرونده های کیفری دادگاه که با وصف تعدد قاضی در دادگاه انقلاب اسلامی قابل رسیدگی است و مشمول دادگاه کیفری یک است و دیوان عالی کشور در آراء متعدد بیان نموده که قالب رسیدگی غیابی نیست و بدون حضور متهم طبق ماده ۳۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری قابل رسیدگی نیست هر چند نظر دیوان عالی کشور بر خلاف ماده ۳۹۴ قانون آیین دادرسی کیفری است در پرونده ای متهم تامین وثیقه دارد و در روز دادرسی حاضر نمی شود قانون در ماده ۳۴۵ قانون آیین دادرسی کیفری ذکر نموده از طریق وثیقه گذار اخطار تا وی را در روز دادرسی حاضر نماید متاسفانه وثیقه گذار هم به تکلیف قانونی خود عمل نمی کند و دادگاه مراتب را جهت ضبط وثیقه و جلب وی پرونده را از آمار کسر و به دادسرا ی صادرکننده کیفرخواست ارسال می نماید تا هم ضبط تامین نماید و با توجه به اینکه وقتی ضبط تامین می شود متهم فاقد تامین می باشد با جلب متهم و صدور تامین جدید پرونده را تکمیل و به دادسرا ارسال نماید دادسرا هم زیر بار نمی رود و می گوید قاعده فراغ دادرس حاکم است و دادگاه اگر حضور وی را لازم می داند خود دستور جلب را بدهد در حالی که جلب وی با دستور دادگاه غیرممکن است زیرا در ماده ۳۴۵ قانون آیین دادرسی کیفری گفته در روز و ساعت معینی برای محاکمه جلب می شود و در ماده ۳۹۱ قانون آیین دادرسی کیفری گفته است دادگاه برای روز محاکمه جلب وی را صادر می نماید و اصلا شدنی نیست که به ضابط دستور دهیم متهم را مثلا برای ساعت ۱۰ صبح روز بیستم تیرماه سال نود و هشت شمسی در دادگاه حاضر کن و از طرفی ممکن است ضابط ما را به سخره بگیرد (معلوم نیست این ماده قانونی چطوری نگارش یافته که مقام تقنین به فکر نبوده آیا اجرای عملی آن ممکن است یا خیر به نظر کار عملی قضایی نکرده است) به نظر آن مرجع راهکار چیست؟


نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

حکم مقرر در آن بخش از ماده ۳۴۵ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ که وفق آن هر گاه متهم بدون عذر موجه حاضر نشود و دادگاه همچنان حضور وی را ضروری بداند برای روز و ساعت معین جلب می شود ؛ و نیز مفاد تبصره ماده ۳۹۱ همین قانون مبنی بر این که دادگاه دستور جلب وی را برای روز محاکمه صادر می کند ،کاملا صریح و روشن است و در صورت احراز این ضرورت از سوی دادگاه و صدور دستور جلب متهم برای روز و ساعت معین و یا روز محاکمه نیروی انتظامی و ضابطان مکلفند، توان و تلاش خود را در اجرای دستور قضایی به کار گیرند و مشکلات محتمل در اجرای مفاد قانون و دستور قضایی نافی ضرورت تبعیت از آن نمی باشد.ضمنا چنانچه در عمل معرفی متهم در وقت مقرر از سوی ضابطان وجود ممکن نباشد، ضابطان مربوط باید مراتب.را به دادگاه گزارش کنند تا دادگاه تصمیم مقتضی اتخاذ نماید.