نظریه شماره 7/98/444 مورخ 1398/10/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره الزام دستور کتبی دادگاه برای آزادی زندانی بر اساس ماده 377 قانون آیین دادرسی کیفری
 | چکیده این نظریه توسط هوش مصنوعی تولید شده است و هنوز توسط پژوهشگران ویکی حقوق بررسی نشده است. |
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۸/۴۴۴ |
|---|---|
| شماره پرونده | ک ۴۴۴–۱/۳–۸۹ |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۸/۱۰/۱۸ |
| موضوع نظریه | آیین دادرسی کیفری |
| محور نظریه | اجرای احکام کیفری |
نظریه شماره ۷/۹۸/۴۴۴ مورخ ۱۳۹۸/۱۰/۱۸ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره الزام دستور کتبی دادگاه برای آزادی زندانی بر اساس ماده ۳۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری: با توجه به ماده ۳۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری، محکوم علیه حکم غیر قطعی که تحت قرار تامین در زندان به سر میبرد، باید اصولا با صدور دستور مقام قضایی و احتساب ایام بازداشت قبلی آزاد شود. این دستور واجد خصیصه قضایی است و ارسال نسخهای از دادنامه به زندان به تنهایی کافی برای تلقی اعلام محکومیت غیر قطعی نمیباشد. در عین حال، اگر رییس زندان موجبات آزادی زندانی را ببیند، باید مراتب را به مقام قضایی مربوطه اعلام کند.
استعلام
با توجه به ماده ۳۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری ایا رییس زندان می تواند ارسال نسخه ای از دادنامه از طرف دادگاه به زندان به منظور ابلاغ به زندانی را به منزله اعلام محکومیت غیر قطعی تلقی نمود و بر اساس همان دادنامه مفاد ماده مذکور را اعمال و در صورت اتمام محکومیت زندانی را ازاد نماید یا اینکه اعمال ماده مزبور مستلزم دستور کتبی صریح از سوی دادگاه صادرکننده حکم به زندان می باشد؟/ب
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
مطابق ماده ۳۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ محکوم علیه حکم غیر قطعی، که تحت قرار تامین در زندان بسر می برد، اصولا باید با صدور دستور مقام قضایی و با احتساب ایام بازداشت قبلی آزاد شود و اساسا دستور یاد شده واجد خصیصه قضایی است ولیکن این امر مانع از آن نیست که چنان چه رییس زندان موجبات آزادی زندانی یاد شده را فراهم ببیند مراتب را به مقام قضایی ذی ربط اعلام دارد