مبنای مسؤلیت کارگزار حمل در پرتو مقررات فیاتا
مبنای مسؤلیت کارگزار حمل در پرتو مقررات فیاتا نام مقاله ای از جعفر نوری یوشانلوئی و عرفان خسروانی است که در شماره دهم (مهر ۱۳۹۵) دوفصلنامه علمی دانش حقوق مدنی منتشر شده است.
چکیده
یکی از نهادهایی که در عرصه‌ی حمل و نقل فعالیت می‌کند «فورواردر»یا کارگزار حمل است. عرصه‌ی فعالیت کارگزاران حمل بیشتر در حمل و نقل تجاری بین المللی کالا و به ویژه حمل و نقل مرکب یا چندگانه است. در اهمیت این نهاد همین بس که اغلب در فرآیند حمل، استفاده از خدمات این نهاد ضروری می‌باشد.با وجود نقش مهمی که این نهاد در صنعت حمل و نقل دارد متأسفانه ابهاماتی درباره‌ی ماهیت آن و چگونگی تعهدات و مسؤلیت‌های آن وجود دارد؛ به گونه‌ای که این نهاد، مشابه با متصدی حمل و نقل قلمداد، و مسؤلیتی مشابه با متصدی حمل و نقل برای آن مطرح شده‌است. همچنین در باب مبنای مسؤلیت کارگزار حمل نیز در نظام‌های حقوقی مختلف رویکردهای گوناگون و بعضاَ مبهمی اتخاذ شده‌است. این امر را می‌توان ناشی از فقدان کنوانسیونی بین‌المللی، ضعف قانونگذاری و سکوت قوانین مرتبط با حمل و نقل قلمداد نمود. در این پژوهش سعی می‌گردد تا مبنای مسؤلیت قراردادی کارگزار حمل در چارچوب دو رویکرد مختلف (فرض تقصیر و مسؤلیت محض)، و در حوزه‌ی مقررات گوناگون از جمله مقررات فیاتا، و به صورت فرعی در حقوق کشورهای مختلف نظیر ایران، انگلستان، فرانسه، بلژیک، ایتالیا و اسپانیامورد بررسی قرار گیرد.در نهایت قابل ملاحظه است که «فرض تقصیر» به عنوان رویکردی حداقلی قابل پذیرش است؛ و البته تشدید مبنای مسؤلیت کارگزار حمل با عنایت به تخصصی بودن این نهاد، قابل دفاع می‌باشد. شایان ذکر است که روش تحقیق در این مقاله تحلیلی توصیفی می‌باشد.
کلیدواژه ها
- فرض تقصیر
- کارگزار حمل
- متصدی حمل
- مسؤلیت محض
- نماینده