ماده ۴۰ قانون آیین دادرسی کیفری
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
افشاي اطلاعات مربوط به هويت و محل اقامت بزه ديده ، شهود و مطلعان و ساير اشخاص مرتبط با پرونده توسط ضابطان دادگستري ، جز در مواردي كه قانون معين مي كند ، ممنوع است .
نکات توضیحی تفسیری دکترین
ممنوعیت مذکور در این ماده جنبه حمایتی داشته و تخلف از آن مشمول ضمانت اجرای ماده 63 قانون آیین دادرسی کیفری خواهد بود.بنابراین این مورد مصداقی خاص از جرمی عام(ماده 648 قانون مجازات اسلامی تعزیرات) بوده و از موارد تعدد معنوی نیست.[۱]ضمنا این ممنوعیت شامل افشای اطلاعات مربوط به متهم،به عنوان یکی از اشخاص مرتبط با پرونده نیز میشود.[۲]
منابع
{{پانویس}}
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4654536
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4654516