آزادی بیان و اصل دوگانگی ایده و بیان
آزادی بیان و اصل دوگانگی ایده و بیان نام مقاله‌‌ای از مهدی زاهدی و شیرین شریف زاده است که در شماره هفتادویکم (شهریور 1400) فصلنامه علمی پژوهش حقوق عمومی منتشر شده است.
چکیده
آزادی بیان شامل آزادی در بیان، اندیشه، تحصیل و اشاعه آزادانه اطلاعات می‌باشد در مقابل کپی‌رایت با شناسایی حقوق انحصاری برای پدیدآورندگان، موجب محدودیت در دسترسی و اشاعه آثار مورد حمایت می‌شود. وقتی بیان مطرح شده دارای حق کپی‌رایت باشد آزادی سخنرانی و مطبوعات می‌تواند محدود شود. برخی معتقدند این دو نه تنها با یکدیگر تقابل ندارند بلکه ارزش‌های اجتماعی موجود در بطن نظام کپی‌رایت همان‌هایی است که مبانی آزادی بیان را تشکیل می‌دهند. اهداف مشترک مانند گسترش جریان فرهنگی و ارتقای فرآیند خلاقانه در جامعه موجب کنش متقابل و هم‌افزایی این دو می‌گردد. اصل دوگانگی ایده و بیان با تعیین گستره مورد حمایت کپی‌رایت و تمیز آن‌چه که به حیطه عمومی تعلق دارد و حمایت نمی‌شود با آن‌چه که مورد حمایت است تعامل سازنده آزادی بیان و کپی‌رایت را تضمین و از منافع عمومی جامعه و عدم محدودیت آزادی بیان حمایت می‌کند. این مقاله می‌کوشد به این پرسش پاسخ دهد که چگونه می‌توان میان منافع عمومی جامعه در برخورداری از حق آزادی بیان با منافع خصوصی صاحبان آثار در برخورداری از حق انحصاری بهره‌برداری، تعادل ایجاد کرد؟ اصل دوگانگی ایده و بیان به‌مثابه پارسنگ ترازو در ایجاد موازنه میان این دو حق دستاورد تحقیق است.
کلیدواژه‌ها
- آزادی بیان
- دوگانگی ایده بیان
- حق دسترسی به اطلاعات
- کپی‌رایت
- منافع عمومی
مواد مرتبط
- ماده 19 اعلاميه جهانی حقوق بشر
- ماده 10 کنوانسیون اروپایی حقوق بشر
- ماده 19 ميثاق بين المللی حقوق مدنی و سياسی
- ماده 26 منشور حقوق شهروندی
- ماده 27 منشور حقوق شهروندی
- ماده 28 منشور حقوق شهروندی
- ماده 29 منشور حقوق شهروندی
- ماده 15 ميثاق بين المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی