تاثیر هوش مصنوعی بر نظام حقوق بشر بین الملل
تاثیر هوش مصنوعی بر نظام حقوق بشر بین الملل نام مقاله ای از سید محمد مهدی مصطفوی اردبیلی و مصطفی تقی زاده انصاری و سمانه رحمتی فر بوده که در شماره هشتم دوره چهارم (مهر 1402) فصلنامه حقوق فناوری های نوین منتشر شده است.
چکیده
حق بهره‌مندی از پیشرفت‌های علمی، ازجمله فنّاوری‌های نوین، همواره یکی از حقوق اساسی بشر قلمداد شده است. یکی از این فنّاوری‌های نوین، فنّاوری هوش مصنوعی است. هوش مصنوعی نوعی هوش است که در دهۀ 1950 متولد شد و بخشی جدایی‌ناپذیر از انقلاب دیجیتال است. پیشرفت هوش مصنوعی و کاربرد آن در بسیاری از شئونات زندگی انسان، به‌ویژه حوزۀ حقوق بشر، شیوۀ زندگی انسان‌ها را متحول کرده است. در پژوهش پیش‌رو، تأثیر به‌کارگیری هوش مصنوعی بر نظام حقوق بشر بین‌الملل با روش تحقیق تحلیلی ـ توصیفی و استفاده از ابزار کتابخانه‌ای بررسی شده است. نتایج پژوهش حاضر، حاکی از آن است که به‌کارگیری هوش مصنوعی در مصادیق گوناگون از حقوقِ شناخته‌شده در نسل‌های چندگانۀ حقوق بشری (نسل اول، دوم و سوم) تأثیرات مثبت و منفی دارد و قابلیت آن را دارد که به‌منزلۀ یکی از مصادیق نسل چهارم حقوق بشر (دکترین فنّاوری) در نظر گرفته شود؛ همچنین به‌منظور رفع مسائل و تأثیرات منفی احتمالی اقدامات قانونی در سطح ملی و بین‌المللی با هدف قاعده‌گذاری و تقویت فرایندهای مشارکتی انجام شده است.
کلیدواژه ها
- هوش مصنوعی
- حقوق بشر
- فنّاوری‌های نوین
- نسل چهارم حقوق بشر