نظریه پخش و بازتاب انقلاب اسلامی
نظریه پخش و بازتاب انقلاب اسلامی نام مقاله‌ای از ابراهیم برزگر است که در شماره هشتم (تیر 1382) نشریه پژوهش حقوق عمومی منتشر شده است.
چکیده
«نظریهء پخش»یا«اشاعه»یکی از نظریه‌های رایج در باب توضیح چگونگی انتظار نوآوری‌ها و گسترش ایده‌ها و اندیشه‌هاست.هرچند خاستگاه اولیه این نظریه در رشته جغرافیای انسانی است،اما در موضوعات رشتهء علوم سیاسی و روابط بین‌الملل نیز کمابیش به کار گرفته شده است.معمای چگونگی اشاعه و بازتاب انقلاب اسلامی در سطح تحلیل منطقه‌ای و سطح تحلیل بین‌المللی،و جستجوی الگئی تبیین مناسب،محقق را بر آن داشت تا توان نظریهء پخش را در بازتاب منطقه‌ای و بین‌المللی انقلاب اسلامی موردسنجش قرار دهد.آنچه می‌خوانید،کوششی است در جهت سازماندهی نظری و قالب‌بندی انبوه مواد خام در باب تأثیر انقلاب اسلامی بر سایر کشورها و مناطق که براساس نظریهء پخش صورت گرفته است.
کلیدواژه‌ها
- بازتاب انقلاب اسلامی ایران
- نظریه پخش
- کشورهای مسلمان‌نشین