مسیولیت دولتها درقبال اتباع دوتابعیتی ازمنظرحقوق بین الملل

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۳ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مسیولیت دولتها درقبال اتباع دوتابعیتی ازمنظرحقوق بین الملل
عنوانمسیولیت دولتها درقبال اتباع دوتابعیتی ازمنظرحقوق بین الملل
رشتهحقوق بین الملل
دانشجومحبوبه شایان پور
استاد راهنماعبدالله عابدینی
استاد مشاورثریا چیت ساز
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۹۶
دانشگاهدانشگاه آزاد اسلامی واحد صفادشت



مسیولیت دولتها درقبال اتباع دوتابعیتی ازمنظرحقوق بین الملل عنوان پایان نامه ای است که توسط محبوبه شایان پور، با راهنمایی عبدالله عابدینی و با مشاوره ثریا چیت ساز در سال ۱۳۹۶ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد صفادشت دفاع گردید.

چکیده

یکی ازموضوعات بحث برانگیزحقوق بین الملل موضوع تابعیت است تابعیت یک رابطه سیاسی ومعنوی است که بین فردودولت متبوع وی بوده ، بعبارتی شخص رابادولت معینی مرتبط می سازدودارای آثار حقوقی زیادی است . درتابعیت داشتن بیش ازیک تابعیت برای افرادوضعیت خاص وغیرعادی بوجودمی آورد.درتابعیت دواصل مهم وجوددارد : دولت و تبعه که درظاهرهرکدام به تنهایی وبطورمطلق نمی تواننداعمال حق نمایند زیراتصمیم نهایی را باید یک مرجع ومقام سیاسی درآن کشوراتخاذکند ، درتابعیت مضاعف بحث انجام تکالیف تبعه نسبت به یک یاچند دولت ودرعین حال برخورداری ازحقوق ومزایای اتباع یک کشورازدویاچند دولت مشکلاتی رابوجودمی آوردواین مشکلات زمانی نمودپیدامی کند که مشکلی برای یک تبعه بوجودبیاید واین موضوع دریک دادگاه بین المللی مطرح شود که درچنین مواردی قاضی بین المللی وظیفه دارد که دعوارابراساس یک تابعیت پیش ببرد ، آنچه مورد سوال است نحوه برخورد در حقوق بین الملل باافراد دوتا بعیتی است ، درخصوص جلوگیری ازتابعیت مضاعف اقداماتی ازسوی دولتهاصورت گرفته است که به جز چند عهدنامه ی دو یا چند جانبه و کنگره در زمینه ی تابعیت مضاعف منابع حقوق بین الملل در این زمینه بسیار اندک به شمار می آیند. درحقوق بین الملل اسلامی ماتابعیت مضاعف نداریم، درقانون مدنی کشورایران موادی همچون ماده ۹۷۶و۹۸۷ وجوددارد که زمینه سازتابعیت مضاعف می باشد .عوامل ایجادکننده تابعیت مضاعف اختلاف قوانین دولتهادرمورداعطاء تابعیت اصلی ، اکتساب تابعیت جدیدبدون ترک تابعیت قبلی ، ازدواج ، تغییرتابعیت والدین ، الحاق وواگذاری سرزمین بروزمی نماید .در خصوص رفع معضلات تابعیت مضاعف نظریه عدم مسیولیت دولتها، نظریه تابعیت موثر، اصلاح بند ۴ ماده ۹۷۶ قانون مدنی ودرج شرط اقامت بمدت ۵ سال قبل از ۱۸ سالگی درایران ، الحاق ایران به معاهده هاوکنوانسیون های منطقه ای یافرامنطقه ای جهت کاهش تعارضات قوانین تابعیت، بررسی نظام حقوقی کشورمقصدتوسط تبعه کشورمبدابه منظورجلوگیری ازمشکلات آتی وعدم بلاتکلیفی درمواجهه بامشکلات بین المللی ازجمله دعوای بین المللی پیشنهاد میگردد.

ساختار و فهرست پایان نامه

فهرست مطالبعنوانصفحهچکیده :۱فصل اول۲کلیات۲مقدمه۳بیان مساله۵پیشینهتحقیق۶فرضیه هاوسوالات تحقیق۹سوالاصلی۹سوالات فرعی۹فرضیه اصلی۹فرضیه های فرعی۹ادبیات تحقیق۱۰اهداف تحقیق۱۱۱– اهداف علمی۱۱۲– کاربردی۱۱۳– ضرورتهای خاص۱۱تعریف واژه های اصلی تحقیق۱۲تابعیت۱۲تابعیت مضاعف۱۲حقوق بین الملل خصوصی۱۳ساماندهی تحقیق۱۴فصل دوم۱۵مفاهیم بنیادی تحقیق۱۵مبحثاول: تعاریف۱۶گفتاراول: مقدمه۱۶بنداول: تعریف لغوی تابعیت۱۶بندسوم : تابعیتا زمنظراصطلاحی۱۸گفتاردوم: انواع تابعیت۲۰بنداول: تابعیت اصلی۲۰بنددوم: تابعیت اکتسابی۲۳بندسوم: شرایط تحقق تابعیت۲۴الف : وجوددولت۲۴ب : وجودتبعه۲۵بندچهارم :قواعدمربوط به موضوع تابعیت۲۵الف : قاعده نخست(هرکس بایددارای تابعیتی باشد )۲۵ب : قاعده دوم(هرکس به محض ولادت دارای تابعیت است )۲۵قاعده سوم (امکان تغییرتابعیت )۲۷گفتارسوم : لزوم تابعیت۲۷گفتارچهارم : تابعیت مضاعف۲۸بنددوم : مواردبروزتابعیت مضاعف۲۹بندسوم :راه حل عملی تابعیت مضاعف۳۰مبحث دوم : پیشینه تاریخی۳۰گفتاراول: رویه قضایی بین المللی پیش ازسال ۱۹۳۰۳۰بنداول: دکترین مساوات۳۱بنددوم: دکترین ترجیح تابعیت کشوراقامتگاه تبعه مضاعف۳۴بندسوم: دکترین تابعیت موثر۳۶بندچهارم: دکترین ترجیح تابعیت کشورفاتح۳۸گفتاردوم : مواضع دولتهادرمناسبات دوجانبه۳۹بندششم: نتیجه بحث۴۲گفتارسوم : رویه های قضایی بین المللی پیرامون تابعیت مضاعف۴۲بنداول : رویه قضایی بین المللی ازسال ۱۹۳۰ تا ۱۹۵۵۴۳بنددوم : رویه قضایی بین المللی ازسال ۱۹۵۵ تاکنون۴۴بندچهارم : کنوانسیون اروپایی تابعیت (۱۹۹۷)۴۷بندپنجم : اقدامات سازمانهای بین المللی برای کاهش تابعیت مضاعف۴۹فصل سوم۵۱حمایت ازافراددوتابعیتی دراسنادورویه بین المللی۵۱مبحث اول: پیشینه تاریخی تابعیت مضاعف دردکترین ورویه قضایی بین المللی:۵۲گفتاراول: پیشینه تاریخی۵۲گفتاردوم: مصادیق تابعیت مضاعف یامتعدد۵۳مبحثدوم: حمایت سیاسی یادیپلماتیک۵۳گفتاردوم : توصیف مفهوم حمایت دیپلماتیک۵۵گفتارسوم : تحولات حمایت دیپلماتیک۵۶گفتارچهارم : شرایط اجرای حمایت سیاسی۵۷گفتارپنجم : شرط توسل به حمایت سیاسی۶۰گفتارششم : عناصرحمایت دیپلماتیک یاسیاسی :۶۱بنداول : مسالمتآمیزبودن حمایت دیپلماتیک۶۱بنددوم : ارادی بودن حمایت دیپلماتیک۶۳بندسوم : اقدام نزدمراجع ومحاکم حقوقی بین المللی :۶۵بندچهارم : نقض تعهدات بین المللی :۶۶بندپنجم:بیان دولتی بودن حمایت دیپلماتیک۶۶بندششم : وجودرابطه تابعیتی۶۷گفتارهفتم : شمول افرادتحت حمایت سیاسی۶۷بندسوم : استثنایات توسل به حمایت سیاسی نسبتب ه اشخاص غیرتبعه۷۴الف – استثنایات توسل به حمایت سیاسی نسبت به اشخاص غیرتبعه(درگذشته)۷۴ب – استثنایات توسل به حمایت سیاسی نسبت به اشخاص غیرتبعه ( درشرایط فعلی )۷۴مبحث سوم : حمایت ازاتباع خارجی دراسنادبین المللی۷۵گفتاراول :حمایت ازافرادباتابعیت مضاعف درحقوق بین الملل۷۶بنداول:حمایت کنسولی ازافرادباتابعیت مضاعف۷۶بنددوم :حمایت دیپلماتیک ازافرادباتابعیت مضاعف۷۷مبحث چهارم:رویه قضایی ایران درباره تابعیت مضاعف۷۹گفتاراول: تابعیت مضاعف دردیوان داوری دعاوی ایران وایالات متحده۷۹بنداول : روشهای داوری :۷۹بنددوم : انواع مرجع داوری :۷۹گفتاردوم : تاریخچه دیوان داوری دعاوی ایران – ایالات متحده۸۰بنداول : نتیجه گیری دیوان۸۵بنددوم : اسثتنایات صلاحیتی دیوان۸۵گفتارسوم : بررسی اجمالی مواضع طرفین واهم دلایل آنها۸۶بنداول : مواضع ودلایل آمریکا۸۶بنددوم : مواضع ودلایل جمهوری اسلامی ایران۹۰بندسوم : تصمیم هییت عمومی ومروراجمالی آن۹۸بندچهارم : نتیجه گیری۱۰۰گفتارچهارم : رویه قضایی بین المللی درخصوص تابعیت مضاعف۱۰۱بنداول : پرونده نته بام۱۰۱بنددوم : رای دیوان۱۰۲بندسوم : پرونده خانم مرژه۱۰۲بندچهارم : رای دیوان۱۰۳فصل چهارم۱۰۵رویه دولتهادرقبال افراددوتابعیتی۱۰۵مبحث اول : تابعیت مضاعف درکشورها۱۰۶گفتاراول : علل تابعیت مضاعف۱۰۶گفتاردوم : راههای جلوگیری ازتابعیت مضاعف۱۱۰بنداول : دکترین (تیوری) عدم مسیولیت دولتها۱۱۰بنددوم : نظریه اعمال اولین تابعیت۱۱۰بندسوم : نظریه ترجیح تابعیت۱۱۰بندچهارم : تابعیت موثریافعال۱۱۱مبحثدوم : بررسی تابعیت مضاعف دربرخی ازکشورها۱۱۲گفتاراول : نمونه هایی ازکشورهای موافق تابعیت مضاعف۱۱۲بنداول : آمریکا۱۱۲بنددوم : کانادا۱۱۵گفتاردوم : نمونه هایی ازکشورهای مخالف تابعیت مضاعف۱۲۰بنداول : ژاپن۱۲۰بنددوم : امارات متحده عربی۱۲۲مبحث سوم : تابعیت مضاعف درحقوق ایران۱۲۴گفتاراول : تاریخچه۱۲۴بنداول : محدودیتهای تابعیت مضاعف درایران۱۲۵بنددوم : برخوردایران باتابعیت دوگانه۱۲۶گفتاردوم : بررسی برخی موادقانون مدنی راجع به تابعیت مضاعف۱۲۸بنداول : مقررات تابعیت درایران۱۲۸بندسوم : تابعیت اشخاص حقیقی درحقوق ایران۱۳۶بندچهارم : راه حل عملی رفع تابعیت مضاعف۱۳۷مبحث چهارم : حمایت سیاسی ایران ازاتباع مضاعف۱۴۱گفتاراول : حمایت فرددرحقوق بین الملل۱۴۱بنداول : جایگاه فرددرحقوق بین الملل۱۴۱بنددوم : حقوق وتکالیف مربوط به روابط بین الملل۱۴۲بندسوم : حقوق وتکالیف دول نسبت به تبعه خارجه۱۴۳گفتاردوم : ترک تابعیت۱۴۴بنداول : ترک تابعیت درکشورها۱۴۴بنددوم : وضعیت اموا لافراددوتابعیتی درایران۱۴۶بندسوم : موادقانونی پیرامون اموال افراددوتابعیتی۱۴۷بندچهارم : پذیرش ویاعدم پذیرش تابعیت مضاعف درقانون ایران۱۴۷فصل پنجم:۱۵۰نتیجه گیری وپیشنهادات۱۵۰نتیجه گیری۱۵۱پیشنهادات۱۵۴نتیجه۱۵۵منابع وماخذ۱۵۶

کلیدواژه ها

  • مسیولیت
  • تابعیت مضاعف
  • حقوق بین الملل

مواد مرتبط