ماده 91 قانون اجرای احکام مدنی
ماده ۹۱ قانون اجرای احکام مدنی: هرگاه شخص ثالث منکِر وجود تمام یا قسمتی از مال یا طلب یا اجور و عواید محکوم‌علیه نزد خود باشد باید ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ اخطاریه مراتب را به قسمت اجرا اطلاع دهد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
شخص ثالث: در قانون اجرای احکام مدنی، هر شخص حقوقی یا حقیقی غیر از طرفین اجرائیه شخص ثالث محسوب می‌شود.[۱] عوائد: عوائد جمع عاید و عائده است و منظور آنچه است که به دست می‌آید.[۲] محکوم‌علیه: شخصی است حقیقی یا حقوقی که در نتیجهٔ حکم دادگاه با تکیه بر قدرت قانون، ملزم به اجرای موضوع حکم خواهد بود.[۳] ابلاغ: ابلاغ، در لغت یعنی رسانیدن و ایصال.[۴]در اصطلاح حقوقی نیز ابلاغ، رساندن و تبلیغ آراء قضایی مثل اجرائیه، احضاریه، دادنامه، اخطاریه و اوراقی است که متضمن تصمیم دادگاه است.[۵]
نکات تفسیری دکترین
قول ثالث به صرف انکار وجود مال یا طلب محکوم‌علیه نزد وی، به لحاظ آن که موافق اصل است، پذیرفته می‌شود. لیکن مشارالیه موظف است ظرف ده روز از تاریخ اخطار مراتب را به صورت شفاهی یا کتبی به قسمت اجرا اعلام نماید.[۶] در خصوص نحوهٔ اطلاع شخص ثالث، این نظر نیز مطرح شده‌است که گرچه مادهٔ فوق مشخص ننموده که این اطلاع باید کتبی یا شفاهی باشد، لیکن تردیدی نیست که اطلاع شخص ثالث بایستی به صورت کتبی باشد، چراکه اطلاع کتبی قابل ثبت و اثبات است.[۷]
لازم به ذکر است که در موارد زیر چنانچه محکوم‌له نتواند از محل دیگری طلب خود را بگیرد، ثالث مسئول شناخته می‌شود:
الف) محکوم‌علیه مالی نزد ثالث نداشته باشد و ثالث اعلام نکند و سکوت نماید؛
ب) محکوم‌علیه مالی نزد ثالث داشته باشد اما به دروغ بگوید مالی ندارد؛ سپس معلوم گردد که دروغ گفته‌است.[۸]
نکات توضیحی
انکار شخص ثالث با اخذ دستور از مدیر اجرا یا دادورز، در دفتر اجرا ثبت می‌گردد تا در مواقع اختلاف فی‌مابین دادورز و شخص ثالث یا محکوم‌له و شخص ثالث، قابلیت اثباتی داشته باشد. نکتهٔ دیگر آن که این ثبت، در محاسبهٔ بین تاریخ ابلاغ اخطاریه و تاریخ ثبت انکار ثالث نیز مؤثر است.[۹]
مصادیق و نمونه ها
به عنوان مثال، چنین بیان شده‌است که: «در صورتی که مردی به منظور اخذ تسهیلات، منزل خود را در رهن بانک گذاشته و همسر او ملک مذکور را جهت وصول مهریه به قسمت اجرا معرفی نماید، بانک موظف است پس از ابلاغ اخطار اجرا، مشخصات ملک را اعلام نماید. در صورت کشف وجود اموال نزد بانک و انکار بانک در این زمینه، مسئولیت مدنی ثالث وفق این ماده برقرار می‌باشد».[۱۰]
نکات توصیفی هوش مصنوعی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- شخص ثالث باید ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ اخطاریه اقدام به اطلاع‌رسانی نماید.
- اطلاع‌رسانی به قسمت اجرا در مواردی که شخص ثالث منکر وجود مال، طلب، اجور یا عواید محکوم‌علیه است، الزامی است.
- اخطاریه به منظور آگاه‌سازی شخص ثالث از وجود ادعای مالی علیه وی ابلاغ می‌شود.
- عدم اطلاع‌رسانی به موقع می‌تواند تبعات قانونی برای شخص ثالث داشته باشد.
- ماده قانونی در مورد درخواست‌های اجرا و ادعاهای موجود برعلیه اموال یا مطالبات محکوم‌علیه نزد اشخاص ثالث کاربرد دارد.
رویه های قضایی
منابع
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (اجرای احکام مدنی). چاپ 5. پایدار، 1378. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1219656
- ↑ علی مهاجری. شرح جامع قانون اجرای احکام مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1560388
- ↑ ولی اله رضایی رجانی. اجرای احکام مدنی (شرایط و تشریفات فروش مالی توقیف شده). چاپ 2. جنگل، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1843316
- ↑ مسعود انصاری و محمدعلی طاهری. دانشنامه حقوق خصوصی (جلد اول). چاپ 2. محراب فکر، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4054512
- ↑ منصور اباذری فومشی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق جزایی (کیفری). چاپ 2. شهید نورالهی، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405100
- ↑ علی عباس حیاتی. اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1238736
- ↑ علی مهاجری. شرح جامع قانون اجرای احکام مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1560400
- ↑ غلامرضا موحدیان. آیین دادرسی و اجرای احکام مدنی (ویژه کارآموزان قضایی). چاپ 1. فکرسازان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3949212
- ↑ سیدابوذر علوی و محمدرضا طاهری فرد. حقوق اصحاب دعوا و شخص ثالث در مزایده اجرای احکام مدنی. چاپ 2. نگاه بینه، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2124712
- ↑ مجتبی جهانیان. تأمین خواسته و اجرای آن در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5319552