ماده 6 قانون ایمنی راهها و راه آهن

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۸ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۶ قانون ایمنی راهها و راه آهن مصوب ۱۳۴۹,۰۴,۰۷: اصلاحی ۱۱/۰۲/۱۳۷۹ - اقدام بهرگونه عملیاتی که موجب خرابی جاده گردد همچنین ایجاد هر گونه مستحدثات یا درختکاری یا زراعت یا اقدام بحفاری در حریم قانونی آزاد راهها و راههای اصلی و فرعی و راه آهن که میزان هر یک بطریق و وسائل متناسب مشخص و از طرف وزارت راه و ترابری آگهی میشود بدون اجازه وزارت راه و ترابری ممنوع است.

تبصره ۱ (اصلاحی ۱۱/۰۲/۱۳۷۹)– وزارت راه و ترابری مکلف است با حضور نماینده دادسرا و در نقاطی که دادسرا نباشد با حضور نماینده دادگاه بخش اینقبیل مستحدثات یا درختکاری و یا زراعت و حفریات را ضمن تنظیم صورتمجلس رأسا قلع و آثار تجاوز را محو کند.

تبصره ۲ – اشخاص ذینفع می توانند بمراجع دادگستری مراجعه کنند. دادگاه خارج از نوبت باینگونه پرونده ها رسیدگی نموده و حکم لازم را صادر میکند.

تبصره ۳ (الحاقی ۱۱/۰۲/۱۳۷۹)– دادگاه با درخواست وزارت راه و ترابری در خصوص میزان خسارت و هزینه ها، خارج از نوبت به موضوع رسیدگی و رأی مقتضی صادر خواهد نمود.

تبصره ۴ (الحاقی ۱۱/۰۲/۱۳۷۹)– مأموران مربوط در وزارت راه و ترابری و راه آهن و مأموران نیروی انتظامی موظفند ضمن مراقبت به محض مشاهده وقوع تجاوز به راهها و راه آهن و حریم آنها مراتب را به مراجع صالح جهت اقدام لازم اطلاع دهند. مأمور یا مسئول یاد شده در صورت تسامح به مجازات مربوط محکوم خواهد شد.

تبصره ۵ (الحاقی ۱۱/۰۲/۱۳۷۹)– برداشت شن و ماسه از بستر رودخانه حداقل تا شعاع پانصد (۵۰۰) متر از بالادست و یک کیلومتر از پایین دست پلها ممنوع است و متخلفان به مجازات مربوط محکوم خواهند شد.

رویه های قضایی