ماده 29 قانون نوسازی و عمران شهری
ماده ۲۹ قانون نوسازی و عمران شهری مصوب ۱۳۴۷,۰۹,۰۷: عوارض اراضی واقع در محدوده شهر که آب لوله کشی و برق آن تأمین شده و فاقد ساختمان اساسی باشد دو برابر میزان مقرر در ماده ۲ این قانون خواهد بود.
تبصره ۱ – در صورتیکه مالکین اینگونه اراضی طبق نقشه شهرداری به نرده کشی و ایجاد فضای سبز در اراضی مزبور اقدام کنند مشمول مقررات این ماده نبوده و عوارض بمأخذ مقرر در ماده ۲ این قانون وصول خواهد شد.
تبصره ۲ – در پروانه های ساختمانی که از طرف شهرداری ها صادر میشود باید حداکثر مدتیکه برای پایان یافتن ساختمان ضروریست قید گردد و کسانیکه در میدانها و معابر اصلی شهر اقدام بساختمان میکنند باید ظرف مدت مقرر در پروانه ها ساختمان خود را به اتمام برسانند و در صورتیکه تا دو سال بعد از مدتیکه برای اتمام بنا در پروانه قید شده باز هم ناتمام بگذارند عوارض مقرر در این قانون بدو برابر افزایش یافته و از آن ببعد نیز اگر ساختمان همچنان ناتمام باقی بماند برای هر دو سالی که بگذرد عوارض بدو برابر مأخذ دو سال قبل افزایش خواهد یافت تا به ۴ درصد در سال بالغ گردد. ابنیه ناتمام که از طرف مقامات قضائی توقیف شده باشد مشمول این ماده نخواهد بود.
رویه های قضایی
- رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال مصوبه ۳۶۵۴؍ش الف د-۵؍۱۱؍۱۳۸۲ شورای اسلامی شهر شیراز
- رای هیات تخصصی دیوان عدالت اداری درباره ابطال مصوبه عوارض تمدید پروانه ساختمانی سال ۹۵
- رای هیات تخصصی دیوان عدالت اداری درباره ابطال دستورالعمل نحوه محاسبه و اخذ عوارض تمدید پروانه به شماره ۱۳۸۸۶/۴۲/۳۸ مورخ ۲۱/۳/۸۸
- رای هیات تخصصی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بندهای ۱۰ – ۱۲- ۱۳ – ۱۴ و قسمت آخر ماده ۱۶ ، مواد ۱۶ ، ۱۸ و ۲۸ تعرفه سال ۹۲