ماده 126 قانون امور حسبی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۳ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۲۶ قانون امور حسبی: امور راجع به غائب مفقودالاثر با دادگاه شهرستان محلی است که آخرین اقامتگاه غائب در آن محل بوده.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

غایب مفقودالاثر: به کسی که در زمانی طولانی غیرمتعارف نسبت به حیات و مماتش خبری نباشد؛ مفقودالاثر گویند.[۱] به عبارت دیگر به شخصی که در گذشته حیات او معلوم بوده ولی به خاطر موقعیت فعلی در بقای او تردید وجود دارد؛ مفقودالاثر گویند.[۲]

اقامتگاه: عبارت از محلی است که شخص در آن جا سکونت داشته و مرکز مهم امور او نیز در آن جا باشد. اگر محل سکونت شخصی غیر از مرکز مهم امور او باشد مرکز امور او اقامتگاه محسوب است. اقامتگاه اشخاص حقوقی مرکز عملیات آن‌ها خواهد بود.[۳]

مطالعات تطبیقی

در حقوق فرانسه نیز دادگاه آخرین اقامتگاه غایب صالح در رسیدگی است.[۴]

نکات تفسیری دکترین ماده 126 قانون امور حسبی

نصب امین و امور وابسته به غایب مفقود الاثر در صلاحیت رسیدگی دادگاه خانواده است.[۵]

نکات توضیحی ماده 126 قانون امور حسبی

در حال حاضر مطابق بند ۱۵ ماده ۴ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ امور راجع به غایب مفقودالاثر در صلاحیت دادگاه خانواده است؛ بنابراین دادگاه صلاحیت دار محلی که آخرین اقامتگاه غایب در آن محل بوده صلاحیت لازم برای رسیدگی به امور غایب مربوطه را خواهد داشت.[۶]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 126 قانون امور حسبی

  1. رسیدگی به امور غائب مفقودالاثر بایستی در دادگاه شهرستان صورت گیرد.
  2. محل صلاحیت دادگاه برای رسیدگی، آخرین اقامتگاه غائب است.
  3. منظور از غائب مفقودالاثر فردی است که به‌طور ناگهانی ناپدید شده و اطلاعاتی درباره وضعیت او وجود ندارد.
  4. اقامتگاه آخر، به عنوان معیاری برای تعیین صلاحیت دادگاه استفاده می‌شود.
  5. بررسی و رسیدگی به این امور مختص امور حسبی است.

رویه های قضایی

مطابق نظریه مشورتی شماره ۷/۷۷۸ مورخ ۱۳۶۵/۲/۱۴ اداره حقوقی قوه قضاییه منظور از رسیدگی به امور راجع به غایب مفقودالاثر که در ماده 126 قانون امور حسبی آمده‌است رسیدگی به اعلام غیبت تا صدور حکم و تعیین امین برای نگهداری اموال و دارایی غایب در صورت ضرورت و اقدامات تأمینی لازم برای حفظ اموال سپرده شده به امین است.[۷] رای وحدت رویه شماره 532 مورخ 1368/12/21 هیات عمومی دیوان عالی کشور( صلاحیت دادگاه‌های حقوقی یک در نصب امین)

منابع

  1. سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 208972
  2. محمد امینیان مدرس. مفقودان و ایثارگران از دیدگاه حقوقی و قوانین حمایتی. چاپ 1. آستان قدس رضوی، 1380.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 73508
  3. ماده 1002 قانون مدنی
  4. سیدمرتضی قاسم‌زاده. امور حسبی غایب مفقود الاثر. چاپ 1. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2708444
  5. محمدحسین ساکت. حقوق مدنی (جلد اول) (شخصیت و اهلیت در حقوق مدنی). چاپ 1. جنگل، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1270480
  6. محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6487736
  7. مجموعه قوانین و مقررات خانواده (آرای وحدت رویه و اصراری دیوانعالی کشور، آرای هیئت عمومی دیوان عدالت اداری، آیین‌نامه احوال شخصیه زرتشتیان ایران، مقررات احوال شخصیه مسیحیان پروتستان ایران و…). چاپ 2. معاونت تدوین تنقیح و انتشار قوانین و مقررات معاونت حقوقی ریاست جمهوری، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1263560