تحلیل نهاد فروش خودیاری در نظام حقوقی ایران

نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۳:۱۶ توسط محمد فرامرزی بابادی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{نشریه دیدگاه های حقوق قضایی|عنوان=تحلیل نهاد فروش خودیاری در نظام حقوقی ایران|نویسنده=سجاد امیر بندهء|نویسنده دوم=حسن ره پیک|محور موضوعی=حقوق خصوصی|محور موضوعی دوم=حقوق قرار دادها|سال نشر=1402|دوره=28|شماره=23|دانلود=https://jlviews.ujsas.ac.ir/article_711499_ad8356821...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

تحلیل نهاد فروش خودیاری در نظام حقوقی ایران عنوان مقاله ای از سجاد امیر بنده‌ء ، حسن ره پیک است که در آذر ماه 1402 و شماره 103 در فصلنامه دیدگاه های حقوق قضایی منتشر شده است.

دیدگاه های حقوق قضایی
عنوانتحلیل نهاد فروش خودیاری در نظام حقوقی ایران
نویسندهسجاد امیر بندهء
حسن ره پیک
محور موضوعیحقوق خصوصی
حقوق قرار دادها
سال نشر۱۴۰۲
منتشر شده درنشریه دیدگاه های حقوق قضایی
دوره۲۸
شماره۲۳
دانلود مقالهدانلود از سایت نشریه


چکیده

فروش خودیاری به‌عنوان ضمانت اجرای نقض قرارداد بدون مراجعه به دادگاه صورت می‌گیرد. چنین نهادی مبتنی بر کارکردگرایی حقوقی و رویکرد روان‌شناسانه نسبت به حقوق قراردادها شکل‌ گرفته است تا با کاهش هزینه و زمان جبران خسارت متضرر و نظارت مبتنی بر مبادله، ضمانت اجرای مؤثری اعمال شود. در صورت پذیرش نهاد خودیاری می‌توان آن را در زمرۀ اختیارات و نه تکالیف اقدام‌کننده دانست، مگر در مواردی که صریحاً قانون‌گذار پیش‌بینی کرده باشد. مقالۀ حاضر تلاشی است با هدف رفع ابهام از ماهیت فروش خودیاری، بررسی قلمرو و کارکردهای استفاده از آن در روابط قراردادی و درنهایت تعیین جایگاه این نهاد در نظام حقوقی ایران. نتیجۀ به‌دست آمده این است که با توجه به مقررات موجود و مبنای فروش خودیاری و با رد نظری که قائل به اعمال نهاد خودیاری در همۀ موارد است، این نهاد تنها در اموال منقول و موارد مصرحه و مواردی که توافق شده است امکان اعمال دارد. در حقوق ایران نزدیک‌ترین نهاد به فروش خودیاری، نظریۀ نمایندگی است. ازجمله مهم‌ترین کارکردهای نهاد خودیاری تقلیل خسارت و مزایای اقتصادی آن است. حاصل مطالعات و پژوهش‌ها در نظام حقوقی ایران این نتیجه را نشان داده است که با توجه به وجود فواید مزبور و پذیرش این نهاد در برخی مقررات قانونی و رویۀ قضائی، قانونگذار بایستی در راستای تعیین قلمرو و جایگاه آن قواعدی وضع کنند.

کلیدواژه‌ها

مواد مرتبط