سیاست کیفری ایران در برابر جرائم علیه میراث فرهنگی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۵۴ توسط سیدمحمد کشفی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{نشریه دولت و حقوق|عنوان=سیاست کیفری ایران در برابر جرائم علیه میراث فرهنگی|نویسنده=بیژن عباسی|محور موضوعی=حقوق کیفری|محور موضوعی دوم=حقوق عمومی|سال نشر=1403|دوره=5|شماره=2|دانلود=https://qgl.lri.ir/article_202189_e4fd06fcf90f974214fbe10c8bb2f87b.pdf}} '''''سیاست کیفری ایران در ب...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
دولت و حقوق
عنوانسیاست کیفری ایران در برابر جرائم علیه میراث فرهنگی
نویسندهبیژن عباسی
محور موضوعیحقوق کیفری
حقوق عمومی
سال نشر۱۴۰۳
منتشر شده درنشریه دولت و حقوق
دوره۵
شماره۲
دانلود مقالهدانلود از سایت نشریه


سیاست کیفری ایران در برابر جرائم علیه میراث فرهنگی عنوان مقاله ای از بیژن عباسی است که در مرداد 1403 و در شماره 16 نشریه علمی دولت و حقوق منتشر شده است.

چکیده

یکی از وظایف حاکمیتی دولت، حفاظت از میراث فرهنگی و آثار تاریخی کشور است. این میراث ممکن است بنا به دلایلی ازجمله عوامل طبیعی و انسانی آسیب ببیند. دولت موظف است با پیش‌بینی راهکارهایی با هرگونه تعرض به این میراث مقابله کند. یکی از ضمانت اجراهای حفاظت از این میراث، جرم‌انگاری در صورت تعرض به آن‌هاست. تاکنون در کشور ما پژوهش چندانی درباره جرائم علیه میراث فرهنگی صورت نگرفته است. در این مقاله با استفاده از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و گردآوری اطلاعات به‌صورت کتابخانه‌ای به این پرسش پاسخ داده شده است که در قوانین کیفری ما کدام‌یک از اقدامات به‌عنوان جرائم علیه میراث فرهنگی تعریف شده و ایرادات و خلأهای حقوقی آن‌ها کدام‌اند. قانون‌گذار از دوران مشروطه و سپس جمهوری اسلامی و به‌ویژه در قانون تعزیرات، اعمالی را به‌عنوان جرائم علیه این میراث تعیین کرده است که می‌توان آن‌ها را به جرائم علیه آثار تاریخی منقول و غیرمنقول دسته‌بندی کرد.

کلید واژه ها

مواد مرتبط