ماده ۱۰۰ قانون مجازات اسلامی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

در جرایم تعزیری قابل گذشت، گذشت شاکی یا مدعی خصوصی حسب مورد موجب موقوفی تعقیب یا موقوفی اجرای مجازات است.

تبصره 1 ـ جرایم قابل گذشت، جرایمی‌ می‌ باشند که شروع و ادامه تعقیب و رسیدگی و اجرای مجازات، منوط به شکایت شاکی و عدم گذشت وی است.

تبصره 2 ـ جرایم غیرقابل گذشت، جرایمی می‌ باشند که شکایت شاکی و گذشت وی در شروع به تعقیب و رسیدگی و ادامه آنها و اجرای مجازات تأثیری ندارد.

تبصره 3 ـ مقررات راجع‌ به گذشت، شاکی در مورد مجازات‌ های قصاص نفس و عضو، حد قذف و حد سرقت همان است که در کتاب دوم «حدود» و سوم «قصاص» این قانون ذکر شده است. گذشت شاکی در سایر حدود تأثیری در سقوط و تخفیف مجازات ندارد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در جرایم مستوجب قصاص و دیات،با گذشت شاکی هم تعقیب و هم اجرای حکم موقوف میشود مگر نسبت به مواردی که مقنن جنبه عمومی قائل شده است که در این حالت مجازات ساقط نمیشود.همچنین در جرائم تعزیری مواردی که در ماده 104 اشاره شده است،گذشت شاکی از موجبات سقوط مجازات و توقف تعقیب است و با صدور قرار موقوفی تعقیب یا اجرا،پرونده مختومه میگردد.در سایر جرائم تعزیری گذشت شاکی تاثیری ندارد و از موجبات سقوط مجازات نمی باشد.4877936