تفکیک یا افراز اراضی

تفکیک یا افراز اراضی، افراز در معنی تقسیم به کار می رود و زمانی مصداق پیدا می کند که که مالکین املاک و اراضی مورد نظر بیش از یک نفر باشند. در این صورت بر اثر تفکیک سهم هر یک افراز و بین آنها تقسیم می شود و چنانچه مالک واحد باشد و قصد تفکیک داشته باشد باز هم می توان سخن از افراز به میان آورد ولی در کل ماهیت این عمل ، همان تفکیک است و صرفا جلوه های آن متفاوت است. تفاوت عمده افراز و تفکیک در بحث ( شرط مالکیت) ، (شیوه اقدام ) ، (سرنوشت شراکت پس از تقسیم ) ، (مرجع رسیدگی به اعتراض) می باشد.[۱]

منابع

۲. تفاوت های اساسی میان «افراز» و «تفکیک» در حقوق املاک ایران