ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری: دادگاه كيفري يك ، ضبط صوتي و در صورت تشخيص دادگاه ، ضبط تصويري نيز مي شود . انتشار آنها ممنوع و استفاده از آنها نيز منوط به اجازه دادگاه است .

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ضبط صوتی یا تصویری جلسات دادگاه،مختص دادگاه کیفری یک نیست .ماده 353 قانون آیین دادرسی کیفری موید این نکته است و از اطلاق این ماده چنین برداشت میشود که در سایر دادگاه ها نیز چنین امکانی وجود خواهد دشت.[۱] در واقع گفتنی است ضبط صوتی یا تصویری در دادگاه کیفری دو و دادگاه انقلاب در موارد وحدت قاضی،اختیاری و منوط به تشخیص دادگاه است.[۲]ضمنا این امکان در جهات مختلف مانند مرحله تجدیدنظر خواهی از رای،آموزش به قضات و... نبز میتواند مورد بهره برداری قرار گیرد.[۳]

منابع

  1. صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278520
  2. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید). چاپ 12. شهردانش، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278536
  3. صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278524