ماده ۲۴۱ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۰ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها) (added Category:رفرنس using HotCat)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

هر گاه علت بازداشت مرتفع شود و موجب ديگري براي ادامه آن نباشد ، بازپرس با موافقت دادستان فوري از متهم رفع بازداشت مي كند . در صورت مخالفت دادستان با تصميم بازپرس ، حل اختلاف با دادگاه صالح است . اگر متهم نيز موجبات بازداشت را مرتفع بداند ، مي تواند فك قرار بازداشت يا تبديل آن را از بازپرس تقاضا كند . بازپرس به طور فوري و حداكثر ظرف پنج روز به طور مستدل راجع به درخواست متهم اظهارنظر مي كند . در صورت رد درخواست ، مراتب در پرونده ثبت و قرار رد به متهم ابلاغ مي شود و متهم مي تواند ظرف ده روز به آن اعتراض كند . متهم در هر ماه فقط يك بار مي تواند اين درخواست را مطرح كند .

نکات توضیحی تفسیری دکترین

به موجب ماده فوق تصمیم بازپرس در خصوص فک قرار بازداشت و آزادی متهم به علت مرتفع شدن علت بازداشت، باید در قالب قرار « فک قرار بازداشت موقت» صادر شده و به تأیید دادستان برسد.4868728 رفع بازداشت متهم را نباید لزوماً به معنای رفع قرار بازداشت موقت دانست. بلکه این اقدام اعم از فک یا تخفیف قرار است. 4763388همچنین در خصوص لزوم موافقت دادستان با تصمیم بازپرس باید گفت این الزام اعم از این است که بازپرس رأساً اقدام نموده باشد یا به تقاضای متهم. 4763392

رویه قضایی

به موجب رأی شماره 241-1373/12/13 اگر رییس دادگاه با رد اعتراض متهم، قرار بازداشت موقت وی را تأیید نموده و بعداً بدون ایجاد موجبی برای طرح مجدد پرنده در دادگاه و به اعتبار تغییر نظر شخصی تصمیم قبلی خود را نقض کند، اقدام وی خلاف قانون و ناموجه است.3904236