منع از اشتغال به شغل

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

تعیین ممنوعیت از شغل برای متهم به عنوان یکی از مجازات های تکمیلی ماده 23 به جهت پیشگیری از ارتکاب جرم یا تکرار آن قابل اعمال است.[۱] بنابراین ضروری است که ارتکاب جرم به دلیل اشتغال به شغل یا حرفه معین باشد یا شغل مورد نظر، ارتکاب جرم مذکور را تسهیل نموده باشد.[۲]

به عنوان مثال اگر شغل شخصی فروش لباس های زنانه است و این شغل زمینه قوادی را برای او فراهم کرده باید از این شغل منع شود.[۳]

مواد مرتبط

ماده ۳۰ قانون مجازات اسلامی

منابع

  1. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3626744
  2. محمدابراهیم شمس ناتری، حمیدرضا کلانتری، زینب ریاضت و ابراهیم زارع. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول) حقوق جزای عمومی. چاپ 2. میزان، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4950644
  3. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3626748