ماده ۲۹۹ قانون تجارت

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۴۲ توسط Keyhani (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «اگر برات رجوعی به عهده برات دهنده اصلی صادر شود تفاوت بین نرخ مکان تأدیه برات...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اگر برات رجوعی به عهده برات دهنده اصلی صادر شود تفاوت بین نرخ مکان تأدیه برات اصلی و نرخ مکان صدور آن به عهده او خواهد بود و اگر برات رجوعی به عهده یکی از ظهرنویسها صادر شود مشارالیه باید از عهده تفاوت نرخ مکانی که برات اصلی را در آنجا معامله یا تسلیم کرده است و نرخ مکانی که برای رجوعی در آنجا صادر شده است برآید.

توضیح واژگان

برات رجوعی: اگر دارنده براتی که وجه آن در موعد تأدیه، وصول نگردیده؛ و نسبت به آن واخواست عدم تأدیه شده؛ براتی را برعهده یکی از مسئولان آن صادر نماید؛ و سپس مبلغ آن را با تنزیل، دریافت نماید؛ دراینصورت اقدام به صدور برات رجوعی نموده است.(619872)

نکات توضیحی تفسیری دکترین

نرخ تبدیل و انتقال پول، از مکانی به مکان دیگر، که در اصطلاح تجارتی صرف نامیده می شود را، می توان به عنوان یکی از هزینه هایی که دارنده برات، متحمل گردیده؛ و باید در برات رجوعی لحاظ گردد؛ به شمار آورد.(458445) درواقع نرخ برات را، باید عبارت از ارزش آن به پول نقد دانست؛ که در نظام بانکی، با درنظرگرفتن نرخ تنزیل تعیین می گردد.(619876)

انتقادات

ذکر لفظ "رجوع" در انتهای ماده مورد بحث، صحیح نیست. زیرا آنچه که ظهرنویس، مکلف به تأدیه آن است؛ مربوط به برات اصلی می باشد؛ نه برات رجوعی. بنابراین وی ملزم نیست؛ تا تفاوت بهای محل صدور برات اصلی، و محل معامله خود را تأدیه نماید.(775841)