ماده ۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری: دادستان شهرستان مرکز استان بر اقدامات دادستان‌ها، مقامات قضائی دادسرای شهرستان‌های آن استان و افرادی که وظایف دادستان را در دادگاه بخش بر عهده دارند، از حیث این وظایف و نیز حسن اجرای آراء کیفری، نظارت می‌کند و تعلیمات لازم را ارائه می‌نماید.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

منظور از عبارت «افرادی که وظایف دادستان را در دادگاه بخش بر عهده دارند» در متن ماده، رئیس حوزه قضایی بخش و در غیاب او دادرس علی‌البدل دادگاه می‌باشد.همچنین منظور از عبارت «مقامات قضایی دادسرای شهرستان‌های آن استان» در متن ماده، بازپرسان و دادیارهای دادسرای شهرستان‌های استان مزبور می‌باشند.همچنین منظور از دادستان مرکز استان،فردی است که به دادسراهای حوزه قضایی استان نظارت داشته و وظیفه دارد در دادگاه های تجدیدنظر استان در مواردی که وقت رسیدگی تعیین میشود،حضور پیدا کند.

پیشینه

در قوانین آیین دادرسی کیفری (قدیم یا جدید) مقامی به عنوان دادستان استان پیش‌بینی نشده بود ولی با توجه به مفاد این ماده، دادستان شهرستان مرکز استان عملاً به عنوان رئیس دادسراهای آن استان معرفی شده‌است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

این ماده، حوزه اختیارات دادستان شهرستان مرکز استان را در حوزه‌هایی غیر از دادسرای محل خدمت او را مشخص می‌نماید. با توجه به اینکه در این ماده برای دادستان حق نظارت و ارائه تعلیمات لازم در نظر گرفته شده‌است می‌توان گفت این امر مستلزم حق حضور او در جلسات بازجویی و حق درخواست انجام اقدامات تحقیقی خاص نیز می‌باشد.

با توجه به استقلال قضات و همچنین جواز اختلاف نظر میان دادستان و بازپرس و عدم الزام تبعیت بازپرس از دادستان نمی‌توان به قاعده «اذن در شی اذن در لوازم آن است» تمسک جست و قائل به این بود که دادستان شهرستان مرکز استان در حدود این ماده، حق صدور دستور نیز دارد.