حاکمیت مکانی

حاکمیت مکانی اصطلاحی است که از خصوص قوانین به کار برده می‌شود و به معنای آن است که کلیه قوانین شکلی از جنبه مکانی آن، صرفا در قلمرو حاکمیتی یک دولت - کشور جریان می‌یابد و بنابر اصول موجود در حقوق بین الملل پذیرفته شده، قواعد دادرسی و شکلی، تابع محل وقوع دادگاه است. حاکمیت مکانی در قوانین ایران از ویژگی‌های آیین دادرسی مالیاتی است که مورد بحث قرار گرفته است.