عوامل خطر و راهکارهای حمایتی از کودکان در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب 1399

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۷ توسط شیما معصومی گودرزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «عوامل خطر و راهکارهای حمایتی از کودکان در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب 1399 نام مقاله ای از سجاد عباسی و سیامک جعفرزاده و سید مهدی صالحی که در شماره بیست و یک (تابستان1400) نشریه آموزه های حقوق کیفری منتشر شده است. == چکیده == عواملی نظیر س...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

عوامل خطر و راهکارهای حمایتی از کودکان در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب 1399 نام مقاله ای از سجاد عباسی و سیامک جعفرزاده و سید مهدی صالحی که در شماره بیست و یک (تابستان1400) نشریه آموزه های حقوق کیفری منتشر شده است.


چکیده

عواملی نظیر سوء رفتار والدین و عمل نکردن والدین به تکالیف خود، منجر به قرار گرفتن کودکان در وضعیت مخاطره‌آمیز می‌شود که باید با اقدامات حمایتی مناسب از این کودکان حمایت نمود. پیشگیری رشدمدار یکی از انواع پیشگیری اجتماعی از جرم است که بر مبنای شناسایی وضعیت مخاطره‌آمیز و اتخاذ اقدامات حمایتی استوار است. در این مدل از پیشگیری، هدف حمایت از آن دسته از کودکانی است که در وضعیت مخاطره‌آمیز قرار دارند تا از این طریق بتوان عوامل خطر را از بین برد و با تقویت اقدامات حمایتی، کودکان را در مقابل پذیرش و ارتکاب رفتارهای مجرمانه در آینده مقاوم نمود. اقدامات حمایتی می‌توانند به صورت آموزش‌های تربیتی، توانمندسازی اقتصادی، ارائه مهارت‌های زندگی یا استفاده از نهادهای جایگزین خانواده نظیر مٶسسات نگهداری کودکان صورت پذیرند.

مقاله حاضر با روشی تحلیلی و توصیفی، عوامل خطر فردی و اجتماعی و راهکارهای حمایتی را در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان 23/02/1399 مورد ارزیابی قرار داده و ضمن بررسی آرای محاکم کیفری و شناسایی نقاط قوت و ضعف، پیشنهاداتی را ارائه داده است.

کلید واژه ها

  • کودکان
  • خانواده
  • وضعیت مخاطره‌آمیز
  • پیشگیری
  • اقدامات حمایتی
  • پیشگیری رشدمدار
  • پیشگیری زودرس
  • عوامل خطر

مواد مرتبط