حقوق بین‌الملل فضا و ضرورت حفظ محیط زیستِ فضایی
حقوق بین‌الملل فضا و ضرورت حفظ محیط زیستِ فضایی نام مقاله ای است از محمود جلالی و علی آقا حسینی که در شماره سه دوره چهل و شش (مهر 1395) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است.
چکیده
تاریخ توسعۀ حقوق بین‌الملل فضا نشان می‌دهد که در زمان انعقاد پنج معاهدة اصلی در زمینة حقوق فضا، مسائلی مانند استفادة صلح‌آمیز و بهره‌برداری از فضا و مسئولیت دولت‌ها در قبال فعالیت‌های فضایی، مباحث غالب و اساسی در این زمینه بوده و حفظ محیط فضا امری فرعی و ثانوی تلقی شده است. با این حال، اکنون کشورها به این نتیجه رسیده‌اند که حفظ فضا برای ادامة فعالیت‌های فضایی امری ضروری است. هر گونه بهره‌برداری و استفاده از فضا و هر گونه توسعه و پیشرفتی که با استفاده از فضا و فناوری‌های فضایی حاصل می‌شود، باید به‌صورت کاملاً متعادل، به دور از هر گونه افراط و با در نظر گرفتن این مسئله باشد که آیندگان نیز از حق استفاده و بهره‌مند شدن از این محیط برخوردارند. استفادة نسل حاضر نباید به‌گونه‌ای باشد که به آلودگی جبران‌ناپذیر محیط فضا و در نتیجه مشکل شدن امکان بهره‌مندی از آن یا بلااستفاده شدن آن بینجامد. برای جلوگیری مؤثر از آلودگی ناشی از پسماندهای فضایی و منابع نیروی هسته‌ای در محیط ماورای جو، راهکارهای مختلفی وجود دارد که از جمله می‌توان از تهیۀکنوانسیون چارچوب و در صورت لزوم پروتکل‌های الحاقی، استفاده از اصول زیست‌محیطی همچون توسعۀ پایدار و در نهایت تأسیس آژانس فضایی بین‌المللی نام برد.
کلیدواژه ها
- پسماند های فضایی
- حقوق بین الملل فضا
- فضای ماورای جو
- محیط زیست فضایی
- میراث مشترک بشریت