توقیف کشتی؛ ابزاری برای حفاظت از محیط‌زیست دریایی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۸ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۱ توسط Mr.sarmadiyan (بحث | مشارکت‌ها) (+ 6 categories using HotCat)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

توقیف کشتی؛ ابزاری برای حفاظت از محیط‌زیست دریایی نام مقاله ای است از مصطفی تقی زاده انصاری و فائزه زواره طباطبایی که در شماره چهار دوره پنجاه و یک (زمستان 1400) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است.

چکیده

پیشگیری و جبران خسارت دو هدف عمدۀ مورد توجه کنوانسیون‌های بین‌المللی مربوط به آلودگی دریایی است. میزان موفقیت نظام حقوق بین‌الملل در مقابله با آلودگی دریایی، تا حد زیادی به ضمانت ‌اجراهای مقرر در این نظام بستگی دارد. با توجه به اینکه آلودگی دریایی ممکن است ناشی از خشکی، کشتی یا منابع دیگر باشد، این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی توقیف کشتی، به‌عنوان یک ضمانت اجرای کاربردی در آلودگی‌های ناشی از کشتیرانی پرداخته است. به‌نظر می‌رسد معاهدات بین‌المللی شرایطی را فراهم آورده‌اند که می‌توان از توقیف کشتی به‌عنوان ابزاری کارامد هم در پیشگیری از آلودگی دریایی و هم جبران خسارت ناشی از آن بهره برد.

کلیدواژه‌ها

  • آلودگی دریایی
  • پیشگیری
  • توقیف کشتی
  • جبران خسارت

مواد مرتبط