رویکرد حقوقی در پیشگیری و مبارزه با موبینگ (آزار روانی) در روابط کار

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۰ توسط Mr.sarmadiyan (بحث | مشارکت‌ها) (+ 6 categories using HotCat)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

رویکرد حقوقی در پیشگیری و مبارزه با موبینگ (آزار روانی) در روابط کار نام مقاله ای است از مقصود عبادی بشیر که در شماره دو دوره پنجاه و دو (تابستان 1401) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است.

چکیده

یکی از مشکلات موجود در عرصة روابط میان کارگران و کارفرمایان و نیز میان کارگران با همدیگر، پدیدة موبینگ است. در این مقاله که به روش توصیفی- تحلیلی پدیدة موبینگ بررسی شد، روشن شد که موبینگ به مجموعه فعالیت‌های آزاردهنده اعم از تهدید و تحقیر اطلاق می‌شود که به قصد به ستوه آوردن و دور کردن کارگر قربانی از کارگاه انجام می‌گیرد و آسیب‌های روحی و جسمی شدیدی به وی وارد می‌کند و هزینه‌های فردی و جمعی هنگفتی را به‌بار می‌آورد که مبارزه با آن را ضروری می‌نماید. در نظام حقوقی ایران اگرچه بر مبنای احترام به کرامت و حیثیت انسانی، تعهد کارفرما بر حفظ سلامت کارگر و اصل آزادی اشتغال، مبارزه با این پدیده توجیه‌پذیر است، اما در مقررات موضوعه ضمانت اجرای خاصی برای آن پیش‌بینی نشده است. ازاین‌رو تا زمان تدوین مقررات ویژه، براساس قواعد عمومی مسئولیت مدنی و کیفری عامل آزار روانی قابل تعقیب است، اما این امر برای حمایت از کارگر قربانی وافی به مقصود نیست.

کلیدواژه‌ها

  • آزار روانی
  • ایمنی
  • سلامت
  • کارگر
  • موبینگ

مواد مرتبط