ماده 9 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری

ماده 9 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386: متقاضی می‌تواند همراه با اظهارنامه خود، طی اعلامیه‌ای حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی مورخ 1261 هجری شمسی (20 مارس 1883میلادی‌) و اصلاحات بعدی آن را درخواست نماید. حق تقدم می‌تواند براساس یک یا چند اظهارنامه ملی یا منطقه‌ای یا بین‌المللی باشد که در هر کشور یا برای هر کشور عضو کنوانسیون مذکور تسلیم شده است‌. درصورت درخواست حق تقدم‌:

‎‎‎الف - اداره مالکیت صنعتی از متقاضی می‌خواهد ظرف مدت معین‌، رونوشت اظهارنامه‌ای را ارائه دهد که توسط مرجع ثبت اظهارنامه‌ای که مبنای حق تقدم است‌، گواهی شده باشد.

‎‎‎ب - با پذیرش درخواست حق تقدم حمایت های مذکور در کنوانسیون پاریس شامل آن خواهد بود.

در صورت عدم مراعات شرایط مندرج در این ماده و مقررات مربوط به آن‌، اعلامیه مذکور کأن لم یکن تلقی می‌شود.

مواد مرتبط

• بند 1 ماده 4 کنوانسیون پاریس

توضیح واژگان

حق تقدم به این معنا است که اگر مخترعی، اختراع خود را در یکی از کشورهای عضو اتحادیه پاریس ثبت نمود، به مدت 12 ماه فرصت دارد که در سایر کشورهای عضو نیز اختراع خود را ثبت نماید.

فلسفه و مبانی نظری ماده

مبنای در نظر گرفتن حق تقدم برای مخترع، رعایت مصلحت مخترع و در نظر گرفتن فرصت معقولی برای وی به منظور اندیشیدن راجع به ثبت در سایر کشورها یا عدم ثبت و ورود به بازار سایر کشورها، با در نظر گرفتن فاکتورهای مختلفی از جمله هزینه ثبت، میزان تقاضای محصول اختراع شده در کشورهای مختلف و...، می باشد؛ چرا که مخترع نمی تواند به طور همزمان در یک تاریخ، اقدام به ثبت اختراعش در تمامی کشورهایی که به ثبت اختراعش در آن کشورها مایل است اقدام نماید.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مدت حق تقدم برای طرح های صنعتی و علائم تجاری، شش ماه است.

نکات توضیحی

حق تقدم، حقی مدت دار و دارای آغاز و پایانی مشخص است. به موجب کنوانسیون پاریس، از زمان تقدیم نخستین اظهارنامه ثبت اختراع تا ثبت اظهارنامه اخیر، نباید مدتی بیش از 12 ماه گذشته باشد.