اثر دین مدنی (غیرتجارتی) در وقوع ورشکستگی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۲۴ توسط Amirmohammadkarimpor (بحث | مشارکت‌ها) (+ 8 categories using HotCat)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اثر دین مدنی (غیرتجارتی) در وقوع ورشکستگی نام مقاله ای از سام محمدی ، امید جمشیدی و مادح جمشیدی است که در شماره 40 (اسفند1398) فصلنامه پژوهشهای حقوقی منتشر شده است.

چکیده

تأثیر ماهیت دین در وقوع ورشکستگی ازجمله ابهاماتی است که در ماده‌ 412 قانون تجارت و از بدو تدوین مقررات این قانون تاکنون وجود داشته و به‌دلیل عدم‌ِاقدام به قانونگذاری جدید دراین‌زمینه همچنان باقی مانده است. با قبول این نکته که دین تجارتی می‌تواند شرایط تحصیل حکم ورشکستگی را فراهم نماید، این پژوهش به اثر دین غیرتجارتی دراین‌زمینه می‌پردازد.

موضوع اختلاف از اطلاقی که قانون تجارت نسبت به واژه دیون دارد، نشئت می‌گیرد. برخی معتقدند که مطلق دیون می‌تواند از موجبات ورشکستگی باشد و گروهی نیز به صرف تأثیر دین تجارتی نظر دارند. این اختلاف‌نظر در جهت‌گیری حقوق‌دانان باعث شده است تا رویه محاکم نیز منسجم نبوده و بنابه برداشت و طرفداری دادگاه‌ها از نظریه‌های موجود، هرکدام به سویی گرایش داشته باشند.

با نقد و بررسی نظریه‌های موجود، درنهایت به این نتیجه می‌رسیم که دین غیرتجارتی در وقوع ورشکستگی تأثیر ندارد، به‌نحوی‌که علاوه‌بر نقد مستدلات نظریه تأثیر دین مدنی، محکمات دیگری نیز ارائه می‌گردد.

کلیدواژه ها

  • تاجر
  • توقف
  • دین تجارتی
  • ورشکستگی

مواد مرتبط