جلب شخص ثالث: تفاوت میان نسخه‌ها

هر گاه [[دعوا|دعوایی]] در جریان رسیدگی باشد و [[اصحاب دعوا]] یا یکی از آنان، [[شخص ثالث|شخص ثالثی]] را به آن دعوا بخواند تا از اصحاب آن شود، '''جلب شخص ثالث،''' روی داده است. طرفی که ثالث را جلب می‌کند [[جالب ثالث|جالب]] و ثالثی که جلب می‌شود [[مجلوب ثالث]] نام دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (دوره بنیادین) (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6665888|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=37}}</ref> همچنین، اینطور بیان شده است که جلب شخص ثالث به این معنا است که هر یک از [[اصحاب دعوا|طرفین دعوا]] می‌تواند در صورتی که لازم بداند درخواست کند [[شخص]] یا اشخاصی را که ابتدائاً طرف دعوی ([[خواهان]] یا [[خوانده]]) نبوده‌اند، وارد [[دعوا]] شوند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=455960|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> به طور مختصر، جلب ثالث [[دعوا|دعوایی]] است که که طرفین دعوای اصلی، [[شخص ثالث|شخص ثالثی]] را به [[دادرسی]] جلب می‌نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=114988|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>