دیه گردن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[رده:رفرنس]]
[[رده:دیات]]
[[رده:دیه مقدر اعضا]]
[[رده:اصطلاحات حقوق جزا]]
[[رده:اصطلاحات قانون مجازات اسلامی]]
[[رده:دیه اعضای فرد]]
[[رده:دیه گردن]]
حکم '''دیه گردن''' در مواد [[ماده 626 قانون مجازات اسلامی (1392)|626]] تا [[ماده ۶۲۸ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|628 قانون مجازات اسلامی (1392)]] پیش بینی شده است.
 
== دیه کج شدن گردن در اثر شکستگی ==
 
===پیشینه===
[[ماده 412 قانون مجازات اسلامی مصوب 1370|ماده 412 قانون مجازات اسلامی]]، سابقاً در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=806800|صفحه=|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=شکری|نام۲=قادر|نام خانوادگی۲=سیروس|چاپ=8}}</ref>
===در قانون===
در حال حاضر، ماده 626 قانون مجازات اسلامی (1392)، در مورد دیه خمیدگی گردن در دو فرض بهبودی و عدم بهبودی می باشد.
 
این ماده ناظر به [[جنایت]] بر قسمتی از بدن است که فاصله میان تنه انسان و سر را با هفت مهره متصل نموده است، ستون مهره مورد بحث از پایین جمجمه آغاز شده و در طول گردن و تنه ادامه می یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=836712|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref> به جنایت مورد بحث در این ماده «صعر» نیز گفته می شود، «صعر» در لغت، به معنای دردی است که شتر در اثر ابتلا به آن، دچار کج شدگی گردن می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بررسی تطبیقی حقوق جزای اسلامی و قوانین عرفی (جلد سوم) ( جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=یادآوران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4991508|صفحه=|نام۱=عبدالقادر|نام خانوادگی۱=عوده|نام۲=حسن (ترجمه)|نام خانوادگی۲=فرهودی نیا|چاپ=1}}</ref>
 
بر اساس این ماده، شکستگی گردن چنانچه منجر به کج شدن آن شود، به طوری که این کج شدگی حتی بعد از معالجه نیز باقی بماند و موجب زوال انعطاف گردن شود، در حدی که [[مجنی علیه]] قادر به چرخاندن گردن خود نباشد، موجب [[دیه کامل]] است، <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=836720|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref> لذا به موجب [[نص]] صریح، شکستگی گردن در صورتی موجب دیه کامل است که بعد از معالجه نیز کج باقی بماند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادستان و میثاق عدالت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1425976|صفحه=|نام۱=سیدمهدی|نام خانوادگی۱=حجتی|نام۲=مجتبی|نام خانوادگی۲=باری|چاپ=1}}</ref> این کج ماندن و منحرف شدن گردن را «صعر» گفته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=متون فقه (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1381|ناشر=خط سوم|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2500360|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمید|نام خانوادگی۲=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref> در فرض فوت شخص به این سبب نیز در خصوص جنایت نخست باید دیه کامل و در باب جنایت ثانی ناشی از جنایت نخست، گروهی قائل به [[ارش]] شده اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=713944|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref>
===در فقه===
مستند شرعی این ماده را روایتی از پیامبر (ص) دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=713940|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref>
 
برخی از فقها معتقدند اگر در اثر شکستگی استخوان گردن، عیبی و کجی باقی نماند و درمان شود، باید چهل دینار پرداخته شود. در فرض شکافتگی نیز دیه آن، معادل چهار پنجم شکستگی آن یعنی سی و دو دینار می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله  سیدحسین بروجردی (جلد سی و یکم) (قصاص و دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فرهنگ سبز|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2357872|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=اسماعیل تبار|نام۲=سیداحمدرضا|نام خانوادگی۲=حسینی|نام۳=مهدی|نام خانوادگی۳=حسینیان قمی|چاپ=1}}</ref>  برخی از فقها معتقدند در صعر به دلیل عدم زوال منفعت یا زیبایی، باید قائل به [[ارش|حکومت]] شد نه دیه کامل. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=836740|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref>  برخی از فقها حالتی را که شکستگی گردن، مانع از فرو بردن لقمه شود نیز موجب دیه کامل دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=متون فقه (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1381|ناشر=خط سوم|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2500352|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمید|نام خانوادگی۲=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref> برخی دیگر نیز جنایت بر گردن را در فرضی که دچار کج شدگی گردن و نیز منع بلع غذا شود، موجب دیه کامل دانسته اند و در فرض رفع عیب، ارش را ثابت می دانند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فقه استدلالی (ترجمه تحریر الروضه فی شرح اللمعه)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=طه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4062596|صفحه=|نام۱=سیدمهدی (ترجمه)|نام خانوادگی۱=دادمرزی|چاپ=23}}</ref>  گروهی از فقها نیز بیان نموده اند دیه کامل در صورتی به مجنی علیه تعلق می گرد که بر اثر جنایت بر گردن، علاوه بر کج شدن آن، دست مجنی علیه نیز به پشت برگردد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بررسی تطبیقی حقوق جزای اسلامی و قوانین عرفی (جلد سوم) ( جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=یادآوران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4991512|صفحه=|نام۱=عبدالقادر|نام خانوادگی۱=عوده|نام۲=حسن (ترجمه)|نام خانوادگی۲=فرهودی نیا|چاپ=1}}</ref> در غیر این صورت، دیه جنایت باید به نظر حاکم تعیین گردد، چرا که چنین جنایتی صرفاً موجب از میان رفتن زیبایی شده است و [[تفویت منفعت|تفویت منفعتی]] روی نداده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بررسی تطبیقی حقوق جزای اسلامی و قوانین عرفی (جلد سوم) ( جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=یادآوران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4991516|صفحه=|نام۱=عبدالقادر|نام خانوادگی۱=عوده|نام۲=حسن (ترجمه)|نام خانوادگی۲=فرهودی نیا|چاپ=1}}</ref>
 
== دیه شکستگی گردن بدون کج شدن و خمیدگی ==
 
=== پیشینه ===
در گذشته [[ماده 413 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)]]، در خصوص کج شدن گردن بدون شکستگی، وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=806808|صفحه=|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=شکری|نام۲=قادر|نام خانوادگی۲=سیروس|چاپ=8}}</ref>
 
=== در قانون ===
ماده [[ماده ۶۲۷ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|627 قانون مجازات اسلامی (1392)]]، در خصوص این جنایات می باشد و به موجب این ماده، یکی از موارد اخذ ارش، شکستگی گردن بدون کج شدگی یا خمیدگی آن است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276556|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref>حکم این ماده، تابع قاعده کلی در تعیین [[دیات]] است که به موجب آن، فقدان [[دیه مقدر|دیه مقدر شرعی]] در هر یک از اعضاء یا [[منافع]] بدن، موجب اخذ ارش است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4361160|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> برخی [[اطلاق]] این ماده را شامل حالتی نیز می دانند که شکستگی دچار بهبودی شود،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4361168|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> در صورت منتهی شدن شکستگی گردن به فوت مجنی علیه، برخی از نویسندگان، قائل به پرداخت [[دیه قتل]] هستند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276552|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>
 
===در فقه===
برخی از فقها بیان نموده اند که اگر خمیدگی گردن و نیز بسته شدن گلو اصلاح شود و نیز در فرض درمان به طوری که موجب فرو بردن لقمه یا حرکت دادن گردن به چپ و راست به زحمت باشد، دیه ای اخذ نمی گردد و تنها باید قائل به اخذ ارش بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276548|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref>
 
== جنایت مانع فرو بردن یا جویدن غذا یا نقص آن یا جنایت مانع حرکت گردن ==
 
=== پیشینه ===
سابقاً [[ماده 414 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)]]، در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276568|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref>
 
=== در قانون ===
در حال حاضر به حکم جنایات مذکور در ماده ۶۲۸ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲) تصریح شده است.
 
ماده فوق، بیانگر استحقاق مجنی علیه به اخذ ارش در فرض معیوب شدن گردن است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276560|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref> برخی از نویسندگان به دشواری تعیین میزان ارش موضوع این ماده اشاره نموده اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276564|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref>
 
===در فقه===
برخی از فقها بیان نموده اند که اگر جنایت بر گردن موجب شود که مجنی علیه قدرت فرو بردن غذا را از دست بدهد، ارش ثابت است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4180692|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref> همچنین گروهی از فقها معتقدند در فرض خمیده شدن گردن مجنی علیه به یک طرف در نتیجه شکاندن گردن او توسط جانی، لازم است بنا بر احتیاط دیه کامل پرداخت شود، همچنین در جنایتی که موجب ناتوانی مجنی علیه در فرو بردن غذا شود، عده ای قائل به دیه کامل و عده ای قائل به ارش می باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276572|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref>
 
== منابع ==
{{پانویس}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۰۲

حکم دیه گردن در مواد 626 تا 628 قانون مجازات اسلامی (1392) پیش بینی شده است.

دیه کج شدن گردن در اثر شکستگی

پیشینه

ماده 412 قانون مجازات اسلامی، سابقاً در این خصوص وضع شده بود.[۱]

در قانون

در حال حاضر، ماده 626 قانون مجازات اسلامی (1392)، در مورد دیه خمیدگی گردن در دو فرض بهبودی و عدم بهبودی می باشد.

این ماده ناظر به جنایت بر قسمتی از بدن است که فاصله میان تنه انسان و سر را با هفت مهره متصل نموده است، ستون مهره مورد بحث از پایین جمجمه آغاز شده و در طول گردن و تنه ادامه می یابد.[۲] به جنایت مورد بحث در این ماده «صعر» نیز گفته می شود، «صعر» در لغت، به معنای دردی است که شتر در اثر ابتلا به آن، دچار کج شدگی گردن می شود.[۳]

بر اساس این ماده، شکستگی گردن چنانچه منجر به کج شدن آن شود، به طوری که این کج شدگی حتی بعد از معالجه نیز باقی بماند و موجب زوال انعطاف گردن شود، در حدی که مجنی علیه قادر به چرخاندن گردن خود نباشد، موجب دیه کامل است، [۴] لذا به موجب نص صریح، شکستگی گردن در صورتی موجب دیه کامل است که بعد از معالجه نیز کج باقی بماند.[۵] این کج ماندن و منحرف شدن گردن را «صعر» گفته اند.[۶] در فرض فوت شخص به این سبب نیز در خصوص جنایت نخست باید دیه کامل و در باب جنایت ثانی ناشی از جنایت نخست، گروهی قائل به ارش شده اند.[۷]

در فقه

مستند شرعی این ماده را روایتی از پیامبر (ص) دانسته اند.[۸]

برخی از فقها معتقدند اگر در اثر شکستگی استخوان گردن، عیبی و کجی باقی نماند و درمان شود، باید چهل دینار پرداخته شود. در فرض شکافتگی نیز دیه آن، معادل چهار پنجم شکستگی آن یعنی سی و دو دینار می باشد.[۹] برخی از فقها معتقدند در صعر به دلیل عدم زوال منفعت یا زیبایی، باید قائل به حکومت شد نه دیه کامل. [۱۰] برخی از فقها حالتی را که شکستگی گردن، مانع از فرو بردن لقمه شود نیز موجب دیه کامل دانسته اند.[۱۱] برخی دیگر نیز جنایت بر گردن را در فرضی که دچار کج شدگی گردن و نیز منع بلع غذا شود، موجب دیه کامل دانسته اند و در فرض رفع عیب، ارش را ثابت می دانند.[۱۲] گروهی از فقها نیز بیان نموده اند دیه کامل در صورتی به مجنی علیه تعلق می گرد که بر اثر جنایت بر گردن، علاوه بر کج شدن آن، دست مجنی علیه نیز به پشت برگردد،[۱۳] در غیر این صورت، دیه جنایت باید به نظر حاکم تعیین گردد، چرا که چنین جنایتی صرفاً موجب از میان رفتن زیبایی شده است و تفویت منفعتی روی نداده است.[۱۴]

دیه شکستگی گردن بدون کج شدن و خمیدگی

پیشینه

در گذشته ماده 413 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)، در خصوص کج شدن گردن بدون شکستگی، وضع شده بود.[۱۵]

در قانون

ماده 627 قانون مجازات اسلامی (1392)، در خصوص این جنایات می باشد و به موجب این ماده، یکی از موارد اخذ ارش، شکستگی گردن بدون کج شدگی یا خمیدگی آن است،[۱۶]حکم این ماده، تابع قاعده کلی در تعیین دیات است که به موجب آن، فقدان دیه مقدر شرعی در هر یک از اعضاء یا منافع بدن، موجب اخذ ارش است.[۱۷] برخی اطلاق این ماده را شامل حالتی نیز می دانند که شکستگی دچار بهبودی شود،[۱۸] در صورت منتهی شدن شکستگی گردن به فوت مجنی علیه، برخی از نویسندگان، قائل به پرداخت دیه قتل هستند.[۱۹]

در فقه

برخی از فقها بیان نموده اند که اگر خمیدگی گردن و نیز بسته شدن گلو اصلاح شود و نیز در فرض درمان به طوری که موجب فرو بردن لقمه یا حرکت دادن گردن به چپ و راست به زحمت باشد، دیه ای اخذ نمی گردد و تنها باید قائل به اخذ ارش بود.[۲۰]

جنایت مانع فرو بردن یا جویدن غذا یا نقص آن یا جنایت مانع حرکت گردن

پیشینه

سابقاً ماده 414 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)، در این خصوص وضع شده بود.[۲۱]

در قانون

در حال حاضر به حکم جنایات مذکور در ماده ۶۲۸ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲) تصریح شده است.

ماده فوق، بیانگر استحقاق مجنی علیه به اخذ ارش در فرض معیوب شدن گردن است،[۲۲] برخی از نویسندگان به دشواری تعیین میزان ارش موضوع این ماده اشاره نموده اند.[۲۳]

در فقه

برخی از فقها بیان نموده اند که اگر جنایت بر گردن موجب شود که مجنی علیه قدرت فرو بردن غذا را از دست بدهد، ارش ثابت است.[۲۴] همچنین گروهی از فقها معتقدند در فرض خمیده شدن گردن مجنی علیه به یک طرف در نتیجه شکاندن گردن او توسط جانی، لازم است بنا بر احتیاط دیه کامل پرداخت شود، همچنین در جنایتی که موجب ناتوانی مجنی علیه در فرو بردن غذا شود، عده ای قائل به دیه کامل و عده ای قائل به ارش می باشند.[۲۵]

منابع

  1. ↑ رضا شکری و قادر سیروس. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران). چاپ 8. مهاجر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 806800
  2. ↑ ابوالقاسم گرجی. دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت). چاپ 2. دانشگاه تهران، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 836712
  3. ↑ عبدالقادر عوده و حسن (ترجمه) فرهودی نیا. بررسی تطبیقی حقوق جزای اسلامی و قوانین عرفی (جلد سوم) ( جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص). چاپ 1. یادآوران، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4991508
  4. ↑ ابوالقاسم گرجی. دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت). چاپ 2. دانشگاه تهران، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 836720
  5. ↑ سیدمهدی حجتی و مجتبی باری. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. دادستان و میثاق عدالت، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1425976
  6. ↑ عباس زراعت و حمید مسجدسرایی. متون فقه (جلد چهارم). چاپ 1. خط سوم، 1381.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2500360
  7. ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 713944
  8. ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 713940
  9. ↑ احمد اسماعیل تبار، سیداحمدرضا حسینی و مهدی حسینیان قمی. منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد سی و یکم) (قصاص و دیات). چاپ 1. فرهنگ سبز، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2357872
  10. ↑ ابوالقاسم گرجی. دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت). چاپ 2. دانشگاه تهران، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 836740
  11. ↑ عباس زراعت و حمید مسجدسرایی. متون فقه (جلد چهارم). چاپ 1. خط سوم، 1381.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2500352
  12. ↑ سیدمهدی (ترجمه) دادمرزی. فقه استدلالی (ترجمه تحریر الروضه فی شرح اللمعه). چاپ 23. طه، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4062596
  13. ↑ عبدالقادر عوده و حسن (ترجمه) فرهودی نیا. بررسی تطبیقی حقوق جزای اسلامی و قوانین عرفی (جلد سوم) ( جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص). چاپ 1. یادآوران، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4991512
  14. ↑ عبدالقادر عوده و حسن (ترجمه) فرهودی نیا. بررسی تطبیقی حقوق جزای اسلامی و قوانین عرفی (جلد سوم) ( جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص). چاپ 1. یادآوران، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4991516
  15. ↑ رضا شکری و قادر سیروس. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران). چاپ 8. مهاجر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 806808
  16. ↑ علیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول). چاپ 4. گالوس، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276556
  17. ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4361160
  18. ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4361168
  19. ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276552
  20. ↑ محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276548
  21. ↑ محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276568
  22. ↑ علیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول). چاپ 4. گالوس، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276560
  23. ↑ علیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول). چاپ 4. گالوس، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276564
  24. ↑ محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4180692
  25. ↑ محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276572
برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=دیه_گردن&oldid=72824»