نمایش مبدأ برای رای وحدت رویه شماره 517 مورخ 1367/11/18 هیات عمومی دیوان عالی کشور (عدم احتساب فسخ قرار موقوفی تعقیب از موارد رد دادرس)

'''رای وحدت رویه شماره ۵۱۷ مورخ ۱۳۶۷/۱۱/۱۸ هیات عمومی دیوان عالی کشور (عدم احتساب فسخ قرار موقوفی تعقیب از موارد رد دادرس):'''نظر [[دادرس]] [[دادگاه کیفری]] بر قابل [[تعقیب]] دانستن [[متهم]] که ضمن رسیدگی به [[شکایت]] از [[قرار منع تعقیب|قرار منع پیگرد]] ابراز شود اظهار عقیده در موضوع [[اتهام]] محسوب نبوده و از موارد [[رد دادرس]] نمی‌باشد؛ بنابراین رأی شعبه یازدهم [[دیوان عالی کشور]] تا حدی که با این نظر مطابقت دارد صحیح تشخیص می‌شود. این رأی بر طبق [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] برای شعب دیوان عالی کشور و [[دادگاه|دادگاه‌ها]] در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۹۱ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده۹۱ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]]

== جستارهای وابسته ==
* [[دادگاه کیفری]]
* [[تعقیب]]
* [[رد دادرس]]

[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1367]]