ضمان درک ثمن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
به این معنی است که هرگاه [[ثمن|ثمنی]] که توسط مشتری پرداخت شده بود، مستحق للغیر بود، مشتری نسبت به [[مبیع|مبیعی]] که دریافت کرده، ملزم به استرداد است. این [[ضمان]] فقط در مواردی خواهد بود که ثمن [[عین معین]] و یا [[در حکم عین معین]] باشد.
به این معنی است که هرگاه [[ثمن|ثمنی]] که توسط مشتری پرداخت شده بود، مستحق للغیر بود، مشتری نسبت به [[مبیع|مبیعی]] که دریافت کرده، ملزم به استرداد است. این [[ضمان]] فقط در مواردی خواهد بود که ثمن [[عین معین]] و یا [[در حکم عین معین]] باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد ششم) عقد بیع-عقد اجاره|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6230644|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=بهرامی|چاپ=4}}</ref>


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==

نسخهٔ ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۴۶

به این معنی است که هرگاه ثمنی که توسط مشتری پرداخت شده بود، مستحق للغیر بود، مشتری نسبت به مبیعی که دریافت کرده، ملزم به استرداد است. این ضمان فقط در مواردی خواهد بود که ثمن عین معین و یا در حکم عین معین باشد.[۱]

مواد مرتبط

ماده ۳۶۲ قانون مدنی

ماده ۳۹۰ قانون مدنی

منابع

  1. بهرام بهرامی. حقوق مدنی (جلد ششم) عقد بیع-عقد اجاره. چاپ 4. نگاه بینه، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6230644