عدم نفوذ

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۰۰ توسط Shayesteh.majd (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

عدم نفوذ یکی از احکام وضعی است که بیانگر وضعیت عقد منعقد شده توسط متعاقدین می‌باشد. عدم نفوذ ضمانت اجرای تخلف از شرایط اساسی عقد است و در دو معنای عام و خاص به کار می‌رود.[۱] معنای عام آن، هم شامل وضعیت بطلان که به معنای عدم ایجاد ماهیت حقوقی مدنظر طرفین می‌باشد [۲]و هم شامل غیر‌نافذ به معنای خاص می‌باشد که به معنای ایجاد ناقص ماهیت حقوقی مدنظر متعاقدین و عدم اثرگذاری آن است. در چنین شرایطی الحاق بعدی عنصر رضا موجب نفوذ عقد می‌گردد.[۳]

رویه قضایی

نظریه شماره 7/1402/93 مورخ 1402/05/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تفویض وکالت از سوی وکیل

منابع

  1. ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی (جلد دوم) (قواعد عمومی قراردادها، انعقاد و اعتبار قرارداد). چاپ 5. شرکت سهامی انتشار، 1379.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655708
  2. ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی (جلد دوم) (قواعد عمومی قراردادها، انعقاد و اعتبار قرارداد). چاپ 5. شرکت سهامی انتشار، 1379.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655696
  3. ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی (جلد دوم) (قواعد عمومی قراردادها، انعقاد و اعتبار قرارداد). چاپ 5. شرکت سهامی انتشار، 1379.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655700