فسق

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

فسق در لغت به معنی سرکشی و نافرمانی و ارتکاب گناهان کبیره از روی قصد، یا اصرار بر گناهان صغیره بدون تأویل.[۱] در اصطلاح نیز اگر بنده‌ای مقررات دینی و شرعی خود را رعایت نکند و از مسیر اطاعت خداوند خارج شود، فاسق است.[۲]

منابع

  1. سیدمحمدرضا حسینی. فرهنگ لغات و اصطلاحات فقهی. چاپ 1. سروش، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6662144
  2. سیدمهدی مرویان حسینی، محمدتقی فخلعی و سیدمحمدتقی قبولی. بازپژوهی نظریه فقهی نفی عدالت از مخالفان مذهبی و رمی آنان به فسق. فصلنامه جستارهای فقهی و اصولی شماره 15 تابستان 1398، 1398.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6662148