لزوم تصویب مقرراتی در مورد حمل و نقل جاده‌ای مسافر: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''لزوم تصویب مقرراتی در مورد حمل و نقل جاده‌ای مسافر''' نام مقاله ای از امیرحسین فخاری که در شماره بیست و هشتم (تابستان 1387) در نشریه آموزه های حقوق کیفری منتشر شده است. == چکیده == در کشوری که بیشترین حمل و نقل مسافر آن از طریق جاده و اتوبوس انج...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
[[ماده 516 قانون مدنی]] | |||
[[ماده 517 قانون مدنی]] | |||
[[ماده 377 قانون مدنی]] | |||
[[ماده 378 قانون مدنی]] | |||
[[ماده 379 قانون مدنی]] | |||
[[ماده 394 قانون مدنی]] | |||
[[رده:مقالات نشریه آموزه های حقوق کیفری]] | [[رده:مقالات نشریه آموزه های حقوق کیفری]] | ||
[[رده:مقالات حقوق کیفری]] | [[رده:مقالات حقوق کیفری]] | ||
نسخهٔ ۵ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۱۲
لزوم تصویب مقرراتی در مورد حمل و نقل جاده‌ای مسافر نام مقاله ای از امیرحسین فخاری که در شماره بیست و هشتم (تابستان 1387) در نشریه آموزه های حقوق کیفری منتشر شده است.
چکیده
در کشوری که بیشترین حمل و نقل مسافر آن از طریق جاده و اتوبوس انجام می‌گیرد نداشتن مقررات لازم و کافی در این زمینه اسفبار است. رابطة حقوقی مسافر با فروشندگان بلیت و متصدیان حمل و نقل به طور دقیق مشخص نیست و اینکه در صورت بروز حادثه به کجا مراجعه کنند و جبران خسارت را از چه کسی بطلبند، نامعلوم است. این مقاله بررسی معضل حمل و نقل جاده‌ای مسافر است که نقاط ضعف آن را نشان می‌دهد و خواستار تصویب مقررات و قوانینی از سوی قانون‌گذاران در این زمینه است.
کلیدواژه‌ها
- مسافرت
- مسافر
- حمل و نقل جاده‌ای
- قوانین
- قانون بیمة اجباری