ماده ۱۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
این ماده در راستای حفظ شأن بازپرس در راستای انجام وظایف قانونی خود با وجود وسعت اختیارات وی و نیز حمایت از حیثیت افراد وضع شده است.889840از همین روی جلب متهم باید در روز به عمل آمده1739752 و بلافاصله نیز متهم نزد مرجع دستور دهنده حاضر شود.1285312این امر به ویژه برای جلوگیری از آثار سوئی است که جلب متهم در شب دارد. به عنوان مثال با توجه به سکوت و خلوت موجود در شب، ممکن است جلب متهم در این زمان، موجب توجه دیگران و لذا لطمه حیثیتی به متهم شود.1739756عده ای معتقدند مقصود از جلب متهم در روز، در روز بودن آغاز دعوت یا توقیف متهم است. لذا در فرض توقیف متهم نزدیک غروب، نمی توان حضور شبانه متهم در پاسگاه را جلب د شب تعبیر نمود.483944بر اساس این ماده تشخیص موارد فوری با بازپرس است نه مأمور چلب. ولو آنکه اجازه جلب سیار نیز صادر شده باشد. این امر را متناسب با اصل تفسیر قانون به نفع متهم دانسته اند.483936 از همین رو بازپرس باید جلب متهم در روز را در دستور خود تصریح کند.4682352لذا تشخیص ضرورت در مواردی نظیر جنایات واقع شده در شب، سرقت های مسلحانه یا سازمان یافته یا احتمال فرار متهمین در شب، با بازپرس است.1739764 موارد ضرورت باید به طور مستدل  و موجه در پرونده ذکر شود.4682380
این ماده در راستای حفظ شأن بازپرس در راستای انجام وظایف قانونی خود با وجود وسعت اختیارات وی و نیز حمایت از حیثیت افراد وضع شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری(جلد اول و دوم) (از وقوع جرم تا اجرای حکم، دادسرا، مراحل کشف، تحقیق و تعقیب، دادگاه کیفری عمومی، دادگاه کیفری استان، تجدیدنظر، شعب تشخیص، فرجام، دعاوی ناشی از جرم، احکام و قرارهای کیفری، ادله اثبات جرم، وظایف قضات، وکلا و ضابطین دادگستری)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=889840|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=4}}</ref>از همین روی جلب متهم باید در روز به عمل آمده<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کلیات آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1739752|صفحه=|نام۱=رجب|نام خانوادگی۱=گلدوست جویباری|چاپ=7}}</ref> و بلافاصله نیز متهم نزد مرجع دستور دهنده حاضر شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1285312|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=13}}</ref>این امر به ویژه برای جلوگیری از آثار سوئی است که جلب متهم در شب دارد. به عنوان مثال با توجه به سکوت و خلوت موجود در شب، ممکن است جلب متهم در این زمان، موجب توجه دیگران و لذا لطمه حیثیتی به متهم شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کلیات آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1739756|صفحه=|نام۱=رجب|نام خانوادگی۱=گلدوست جویباری|چاپ=7}}</ref>عده ای معتقدند مقصود از جلب متهم در روز، در روز بودن آغاز دعوت یا توقیف متهم است. لذا در فرض توقیف متهم نزدیک غروب، نمی توان حضور شبانه متهم در پاسگاه را جلب د شب تعبیر نمود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=483944|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref>بر اساس این ماده تشخیص موارد فوری با بازپرس است نه مأمور چلب. ولو آنکه اجازه جلب سیار نیز صادر شده باشد. این امر را متناسب با اصل تفسیر قانون به نفع متهم دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=483936|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref> از همین رو بازپرس باید جلب متهم در روز را در دستور خود تصریح کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4682352|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>لذا تشخیص ضرورت در مواردی نظیر جنایات واقع شده در شب، سرقت های مسلحانه یا سازمان یافته یا احتمال فرار متهمین در شب، با بازپرس است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کلیات آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1739764|صفحه=|نام۱=رجب|نام خانوادگی۱=گلدوست جویباری|چاپ=7}}</ref> موارد ضرورت باید به طور مستدل  و موجه در پرونده ذکر شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4682380|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>
 
== منابع ==
[[رده:رفرنس]]

نسخهٔ ‏۲۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۸

جلب متهم به استثناي موارد ضروري بايد در روز به عمل آيد و در همان روز به وسيله بازپرس و يا قاضي كشيك تعيين تكليف شود . تبصره ماده 183: تشخيص موارد ضرورت با توجه به اهميت جرم ، وضعيت متهم ، كيفيت ارتكاب جرم و احتمال فرار متهم با نظر بازپرس است . بازپرس موارد ضرورت را در پرونده درج مي كند .

توضیح واژگان

نص خاصی برای تعیین روز وجود ندارد. اما روز را می توان فاصله زمانی دانست که از طلوع آفتاب آغاز و به غروب آن ختم می شود.483940

مطالعه تطبیقی

مطابقه قوانین فرانسه، ورود به منزل متهم از ساعت 21 الی 6 صبح ممنوع است.638332

نکات توضیحی تفسیری دکترین

این ماده در راستای حفظ شأن بازپرس در راستای انجام وظایف قانونی خود با وجود وسعت اختیارات وی و نیز حمایت از حیثیت افراد وضع شده است.[۱]از همین روی جلب متهم باید در روز به عمل آمده[۲] و بلافاصله نیز متهم نزد مرجع دستور دهنده حاضر شود.[۳]این امر به ویژه برای جلوگیری از آثار سوئی است که جلب متهم در شب دارد. به عنوان مثال با توجه به سکوت و خلوت موجود در شب، ممکن است جلب متهم در این زمان، موجب توجه دیگران و لذا لطمه حیثیتی به متهم شود.[۴]عده ای معتقدند مقصود از جلب متهم در روز، در روز بودن آغاز دعوت یا توقیف متهم است. لذا در فرض توقیف متهم نزدیک غروب، نمی توان حضور شبانه متهم در پاسگاه را جلب د شب تعبیر نمود.[۵]بر اساس این ماده تشخیص موارد فوری با بازپرس است نه مأمور چلب. ولو آنکه اجازه جلب سیار نیز صادر شده باشد. این امر را متناسب با اصل تفسیر قانون به نفع متهم دانسته اند.[۶] از همین رو بازپرس باید جلب متهم در روز را در دستور خود تصریح کند.[۷]لذا تشخیص ضرورت در مواردی نظیر جنایات واقع شده در شب، سرقت های مسلحانه یا سازمان یافته یا احتمال فرار متهمین در شب، با بازپرس است.[۸] موارد ضرورت باید به طور مستدل و موجه در پرونده ذکر شود.[۹]

منابع

  1. سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی کیفری(جلد اول و دوم) (از وقوع جرم تا اجرای حکم، دادسرا، مراحل کشف، تحقیق و تعقیب، دادگاه کیفری عمومی، دادگاه کیفری استان، تجدیدنظر، شعب تشخیص، فرجام، دعاوی ناشی از جرم، احکام و قرارهای کیفری، ادله اثبات جرم، وظایف قضات، وکلا و ضابطین دادگستری). چاپ 4. پایدار، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 889840
  2. رجب گلدوست جویباری. کلیات آیین دادرسی کیفری. چاپ 7. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1739752
  3. علی خالقی. آیین دادرسی کیفری. چاپ 13. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1285312
  4. رجب گلدوست جویباری. کلیات آیین دادرسی کیفری. چاپ 7. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1739756
  5. عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 483944
  6. عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 483936
  7. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4682352
  8. رجب گلدوست جویباری. کلیات آیین دادرسی کیفری. چاپ 7. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1739764
  9. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4682380