ماده ۱۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۱۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی: درصورتی که دادگاه احراز نماید طرفین حاضر به سازش نیستند آنان را برای طرح دعوا ارشاد خواهد کرد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

ارشاد: منظور از لغت ارشاد در این ماده بیان این مطلب می‌باشد که به دلیل عدم حصول سازش طرفین می‌توانند طرح دعوا نمایند، و منظور مشاوره دادرس برای طرق و ادله مورد نیاز طرح دعوا نیست.

پیشینه

مفاد این ماده در ماده ۳۳۸ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود به طوری که دادگاه باید از معطلی بی جهت طرفین حلوگیری نموده و در صورت احراز عدم سازش آنان را برای طرح دعوا ارشاد نماید.

این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی ندارد.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

این ماده در ادامه ماده قبل بوده و لذا بعد از استماع اظهارات طرفین و تشویق آنان به سازش در صورت عدم احراز سازش این ماده اعمال می‌شود.

عده ای معتقدند عبارت «طرفین حاضر به سازش نیستند» ظهور در این دارد که در صورتی طرفین حاضر به سازش باشند اما امکان سازش نباشد نمی‌توان این ماده را اعمال نمود اما با توجه به اینکه در هر حال سازش نباید موجب معطلی و بلاتکلیفی طرفین و دادگاه شود این ظهور اصولاً قابل اعتنا نیست.

در صورتی که حضور شخص ثالثی برای سازش طرفین ضروری باشد به نظر می‌رسد منعی برای تجدید جلسه به منظور حضور وی وجود نداشته باشد.

منظور از لغت ارشاد در این ماده بیان این مطلب می‌باشد که به دلیل عدم حصول سازش طرفین می‌توانند طرح دعوا نمایند، و منظور مشاوره دادرس برای طرق و ادله مورد نیاز طرح دعوا نیست.

منابع:

{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}}